This Is Such A Wrong Guess #READINΤ2017

#Τοτε σταματα να κοιτας

« Νεφελη ,ενα αγορι ηρθε να σε δει λεει » ακουω την μητερα μου να φωναζει απο την κουζινα και να περιμενει απαντηση μου.

« Δεν με νοιαζει! Πες του να φυγει! » φωναζω τελικα και η πορτα του δωματιου μου σιγα σιγα ανοιγει.

« Και εγω χαιρομαι που σε βλεπω Νεφελη » αποκρινεται με ενα στεναχωρο χαμογελο.

Το προσωπο μου περνει εναν μορφασμο εκπληξης και ταυτοχρονα αποριας που κυλα στο σωμα μου.

Του σηκωνω το ενα φρυδι μου και με κοιτα και αυτος με απορια,δαγκωνοντας το εσωτερικο του χειλος.

« Με ειπες ...Νεφελη? » καταφερνω να τον ρωτησω τελικα μετα απο αρκετη ωρα σκεψης μου και κανει οπτικη επαφη.

« Γιατι που ειναι το κακο » λεει αθωα και τον κοιταζω με ενα δολοφονικο βλεμμα.

« Ποτε δεν με λες Νεφελη Λουκα. Τι ετοιμαζεις αυτη την φορα διαβολακι της Νουτελλας με καραμελομενη παστα και κερασακια με σιροπι σοκολατας απο πανω? » τον ρωταω με το διαβολικο μου βλεμμα και γελαει .

« Οτι πεις και ετοιμαζω το 1ο βημα στο να γινεις σεξυ και ομορφη ,θυμασαι? Γι' αυτο ηρθα εδω » μου απαντα με ενα duh τονο στη φωνη του .

Αφηστε με ενα λεπτακι να κανω κατι.

*ρολαρω τα ματια μου σε αλλο γαλαξια και ξανα πισω*

Οκευ τελειωσα.

« Λοιπον? Ποιο ειναι?? » τον ρωταω γεματη ανυπομονησια και η περιεργεια αρχιζει να γεμιζει ολο μου το κορμι .

« Το πρωτο βημα ειναι...»

Εκεινος εκανε μια παυση και αρχισε να περιεργαζεται το δωματιο μου.Σπιθαμη προς σπιθαμη.

Πλεον μετρουσε την βιβλιοθηκη μου με το δαχτυλο του και κοιταζε τα πραγματα μου ενα προς ενα.

Καποια στιγμη φτανει στη ντουλαπα και την ανοιγει σιγα σιγα.

« Αυριο θα παμε ψωνια μικρο » μου ανακοινωνει και μενω παγωκολλωνα.

« Μα...» πηγα να διαμαρτυριθω αλλα με διεκοψε για μια ακομη φορα.

« Χωρις μα » μου λεει και μου κλεινει το ματι.

Πλεον ηταν ακριβως απεναντι μου και ενοιωθα την καυτη του ανασα να ακουμπα την απαλη

« Ανοιξε το στομα σου  μαυρο συννεφο » με προσταζει και το ανοιγω σιγα σιγα.

Τα σιδερακια μου ηταν πλεον σε κοινη θεα . Τα κοιταξε με ενα μορφασμο αηδιας και με κοιταξε στα ματια.