Sol yanımda Hüsran (2.Bölüm)

4.9K 427 764
                                    

Siyah deri koltuğa oturdum ve karşıma geçip uzanmasını izledim.

Bana bakmadı...
Gözleri tavana takılı kalmış ve hiç ses çıkarmıyordu.

Saniyeleri sayabileceğim bir sessizlik oluşmuş ve ben bu sessizliği ilk defa bu denli sevmiştim.

Onunla susmak bile güzeldi.

O benim içimde ne denli büyüdüğünü bilseydi benden kaçar mıydı?

İç çektim. Bir anda yanmaya başlamıştım ve bir şekilde onuda yakmak istiyordum. Bu acımasızlıksa ben cidden çok acımasız bir hatundum.

"İyi misin? " Dudaklarım aralandı, lakin o benden önce davrandı.
"Bak bana yalan söyleme tamam ? İyi değilsen söyle, söyle ki sana iyi geleyim. " Adaletsiz hayatın adaletsiz duyguları.
" İyiyim. " Beni düşündüğü için yüzüme yerleştirdiğim tebessüme baktı. Bu sefer gözleri yüzümün her bir kıvrımında dolanıyor ve çok içten bakıyordu.

"Neden öyle bakıyorsun? "

Gözleri gözlerimi buldu. Gözlerim mutluluğunu saklayamayan bir ışıltıya kurban gitti.
"Nasıl bakıyorum? " Bana nasıl baktığını bilmiyor muydu? "Bilmiyorum. Çok farklı bakıyorsun. "

Yutkundu, güzelliğine güzellik kattı ve beni bir uçurumdan aşağıya doğru itti. Sonrasında beni tutan kişi yine kendisi oldu.

Biz birlikte mi yanıyorduk ?

Susacağına cevap verseydi ya.

Gözlerime bakarken duyduğum bu eşsiz hissi, anlatsam anlayamazdı. Lakin, ben biliyordum ki saçlarımıza yıldız düştüğünde bile bu hissiyat var olacaktı. Ve ben bu emin olduğum şeyden ölesiye korkuyordum ve aynı zamanda bu hissiyata ölesiye tapıyordum.

"Rüyanda ne görüyorsun? " Bu soruyu sormayı ben bile beklemiyordum.
"Yani şey, hani dedin ya; beni görüyormuşsun."
Derin bir nefes aldım.

Derin bir nefes aldı.

Aynı anda aldığımız nefes ile aklıma gelen şey benim bir hasta olduğumu netliğe kavuşturuyordu.
Bana aniden gelen bir kefeni hiç bir şekilde reddetmezdim, eğer ki kefen ikimizi saracaktıysa.

O benimle nefes alsındı, o bensiz nefes alamasındı.

"Görüyordum. " Durdu, düşünür gibiydi. "Seni nasıl buldum sanıyorsun ki?"

Ayağa kalktı, yanıma geldi ve dizlerimin hemen önünde diz üstü çöktü. Dizlerimin üzerinde duran ellerime onun parmakları değdi ve benim ellerim onun avcunda kayboldu.

AZRAİL (TAMAMLANDI )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin