AZRAİL (TAMAMLANDI )

Acısı acım olsun(3. Bölüm)

Bir ruhun karanlığa olan aşkını, kalbin solan çiçeklerinden anlarız. Yorgun olan tüm hayallere yenilmeden, zehir etmeden adımlamak gerekir.

Acıyan sevgiye rağmen, kalbe düşman olmayan ruhların karanlığa kaybolmasıydı belkide. Her damlayan gözyaşıyla kararan bir ruhun çırılçıplak kalmasına ve nihayetinde tüm kötülüklerin ardına saklanmasıydı, benim içimde çırpınan mutsuzluk.

Lakin, bir gerçek vardı, benim mutsuzluğum beni en çok mutlu eden karanlıktı.

Acıyan sevgim, geceleri gökyüzünü parlatır, yüreğime yıldızları indirirdi.

Ben, düşlerimde bile kül olacak kadar kelepçelendim bu adama.

Çok mu sevmek oluyor bunun adı?

Ruhum kanıyor...

En acısı da kanayan ruhum aslında benim değil.

Ben, onun bana verdiği ruhu ile hayatta kalıyor, kalbi ile kalbine çarpıyordum. Aslında benim olan hiç bir şey yok,lakin o benim olduğu süre boyunca ben hep var olacağım.

Elimdeki kimliğe uzunca baktım.

"Anka Taşkıran. " Sesim Alkım için bir emir niteliği taşır gibiydi. Anında gözlerini,gözlerim ile buluşturdu.
"Güzel isimmiş." Kafasını onaylarcasına salladı. Sonrasında gözlerime ihanet ettim ve ona bakmaya bir son verdim.
Karanlığın aydınlığa kavuştuğunu hissettiğim o anlarda her ikisine de sevdalanıyordum. Gözlerinin,sol yanımı ısıttığının farkındalığı ile derin bir nefes aldım.

Alkım,benim sol yanım mı oluyordu? Düşünceme kaşlarımı çattım.
"Alkım? " Kayla' nın Alkım'a ağabey dediğini bilen yanım, kuşkuyla doldu. Alkım da ne demekti?
"Ne oldu?"
Alkım'ın ciddiyetle çıkan bu sesi ile merak kendini saklandığı yerden çıkardı ve benim gözlerimin yönünü Kayla'ya çevirdi.

"Ben..." Kayla,gözlerini Alkım'dan çekti ve bana baktı.Benden rahatsız mı oluyordu? Dudaklarını ısıran,Kayla'ya göz devirdim.Benim yanımda konuyu açıp gitmemi mi isteyecekti?

"Kayla?" Alkım'ın ses tonu ile derin bir nefes aldı. Gözleri tekrar ona çevrildi. Dünya'nın sarsılmasını sağlayacak kadar hüzünle bakıyorken bile o kadar güzeldi ki.Kayla,bana bir melek olabileceğini düşündürecek kadar saf duruyordu.Lakin,ben insanların hiç bir zaman temiz kalmayacağının bir göstergesi gibiydim.

Kayla,gece gibi baktı.

Yalnızlığını mı anlatacaktı?

Alkım'ın daha da sinirlenmesini istemezcesine diliyle dudaklarını ıslattı. Sonrasında dudaklarının aralanması ile gözlerine hapsolan yaşlardan biri durmadı.Yanaklarından dudaklarına doğru aktı.Lakin,bazı insanlarda gözyaşı bile parlıyor ve onları özel kılıyordu.Bu kız tamda öyle bir kızdı.

"Ben,dün gece hatırladım ve ..." durdu.Söyleyemediği sözleri ile hıçkırmaya başladı.
"Ben..." dedi tekrar.

Alkım'a baktım.Anlamış gibi bakıyordu.Alt dudağımı dişlerimin arasına aldım.Bir oyuna kurban giden saniyelerin sessizliğe olan hayranlığına hayretle baktım.

Sustular.

Lakin,bu suskunluğu Kayla' nın gözyaşları ile sevişen hıçkırıkları dolduruyordu.Alkım ,olduğu yerden kalktı ve Kayla' nın yanına geçti.Alkım,benim anlayamadığım kadar anlamıştı.