AZRAİL (TAMAMLANDI )

Deniz Adam. (34. Bölüm)

🌈

Bir bakış kurşun oluyordu kalbime. Kalbim o bakışla acısını infaz ediyor, başka bir diğer bakışla tekrar doğuruyordu yaşamını. Bir bakışın, insanın kendi kalbine ihanet etmesine sebep olması ne kadar sığar sevgiye? Ben Alkım' ın tek bir bakışında, ayları kendime hayat edinmiştim. Hatta derin bir hayat kurmuş, uçurumun kenarında bir kız çocuğu görecek hale gelmiştim; intihar eden küçük kız bendim. Uçurumun kayalıkları da bendim, intiharın götürdüğü nefeste. Bir ben yok olurken bir ben var oluyordu. Bu nasıl bir sevginin mürekkebiydi?

Sevgi mürekkebi yağdı Alkım' ın cümlesinin harflerine, değdi benim kulaklarıma; şaşkınlık.

Azrailin oyunu?

Alkım' ın bu iddiasına herkesin şaşkınlığı mırıldayan ses tonu eklendiğinde bir nefesi hayatımın şu anlarına hitap etmesi adına içime çektim. "Bu da ne demek? " Alkım, kısılan gözlerini yan tarafına çevirdi, kendisi de ne diyeceğini bilmiyor gibiydi. "Bir bilebilsem." diye konuştu, başka birine bakarken neden bana bakmadığını anlamamamı sağlıyordu. Sessizce ona arkamı döndüm ve onun sırasına oturdum, herkesin gözü bizdeyken aniden bana döndü, gözlerim siyah gözlerinden ayrılmazken yutkundu ve gözlerini yumdu. Anlamıyordu, anlamadığı için iyi değildi.
"Bakalım neler olacak..." diye konuştu hemen yanıma otururken, "Bakalım." diye yanıt verdim, onun yan profiline bakmayı es geçip önüme dönerken elimle önüme düşen saçlarımı arkaya atmıştım.

Sonra içeri hoca girdi; bana yabancı ama herkese tanıdık bir hocaydı bu. Umursamamam gerektiğini bildiğim bu durum karşısında arkama yaslandığım esnada "Alkım, " dedi yaşı fazlaca genç olan sarışın hoca. "Bakıyorum da yanında ilk defa biri oturuyor." Kaş çattım, "Öyle." dedi Alkım eli ensesine giderken düşündüğünü anlayabiliyordum. "Okulda farklı bulduğun bir kız var demek, bu hoşuma gitti. " O da kaş çatarak önünde ki deftere baktığında sınıftaki herkes susmuştu, ama Kayla susmadı. "Alkım, yarın gidiyor hocam, haberiniz yok mu? "