~ z perspektywy Caroline~
-Czemu nie chciałaś iść z nami na wieżę? Car... - spytał Luke siadając obok mnie na balkonie. Tak długo tu siedzę, że oni zdążyli już wejść na tą wieżę?
-Nie miałam ochoty. - stwierdziłam.
-Przecież to było twoje marzenie. - szepnął brunet zakładając mi pasmo włosów za ucho.
-Marzenia nie zawsze się spełniają. - wzruszyłam ramionami.
-Nie pozwól, żeby przeze mnie nie spełniały się twoje marzenia. - nadal mówił szeptem, ale tym razem schylił się i przejechał nosem po moim uchu.
-Skąd ty taki? Gdzie jest ten zły chłopiec? - zaśmiałam się.
-A gdzie jest ta zła dziewczynka? - spytał z uśmiechem. - Ludzie się zmieniają Caro.
Pokiwałam twierdząco głową. W tym miał całkowitą racje.
-Co ty na wypad na imprezę? - zaproponował.
Spojrzałam na niego rozbawiona.
-No co? Niektóre rzeczy pozostają takie same. - zaśmiał się. Uderzyłam go lekko w ramię i spojrzałam z balkonu w dół. Wpadł mi do głowy pomysł by zrobić parkour. Obok hotelu znajdowały się dwa inne budowle, a z najniższego można było bez problemu skoczyć na ziemię.
-Skaczemy? No chyba, że Luke'uś się boi. Kto pierwszy? - spojrzałam na niego wyzywająco. Co jak co, ale rywalizację to my kochamy.
Uśmiechnął się i w równym czasie skoczyliśmy na najbliższy budynek. Nie było to trudne. Gorzej z drugim, który był już trochę bardziej oddalony od tych. Po wzięciu głębokiego oddechu z rozbiegu zrobiłam to. Dałam radę i wylądowałam na ziemi, a zaraz po mnie zrobił to brunet.
-Dobra jesteś. - stwierdził brązowooki.
-Nie dobra, bo najlepsza kochanie. - uśmiechnęłam się i uniosłam dumnie głowę. - A teraz głąbie kierunek klub!
~ z perspektywy Luke'a~
Czasem gdy o niej myślę to mam wrażenie, że muszę ją chronić przed całym światem i złymi ludźmi, ale kiedy ją widzę to jestem pewien, że sama jest w stanie to zrobić. Nie wiem, czy zaryzykować i spróbować z nią związku, bo nie jestem pewien czy jeszcze potrafię. Może na razie wystarczy nam przyjaźń? Może ona nie chce nawet przyjaźni.
-Luke ruszaj się. Jesteśmy na miejscu - uśmiechnęła się Caroline.
No tak. Staliśmy właśnie przed jakimś klubem. Był bardzo duży i jasny, ale to nie miało znaczenia. Liczy się dobra muza i dobrzy ludzie.
~ z perspektywy Caroline ~
-Och dalej dupku. - jęknęłam. Chwyciłam go za rękę i zaprowadziłam do klubu. Przyjemne uczucie... Niech to.
-Pamiętasz jak skończyła się nasza wspólna wizyta w klubie? - spytał Luke z uśmiechem.
-Byłam pjana. Odczep się. - prychnęłam.
-Zobaczymy dzisiaj w nocy. -powiedział ciszej chłopak, ale i tak to usłyszałam.
-Nie będę nic od ciebie chciała. - powiedziałam jednak nie do końca pewna.
-Nie ode mnie. Od mojego przyjaciela tak. -wzruszył ramionami. Stwierdziłam, że nie warto się z nim kłócić, więc ruszyłam w stronę parkietu.
-Caroline? - podszedł do mnie Alex.
-Zatańczysz? - spytałam go z uśmiechem.
-Jasne. - złapałam go za rękę i zaczęłam się kołysać. Potem muzyka zmieniła się na szybszą i zaczęłam się z nowym znajomym drzeć do piosenki.
-To jest Luke? Dobrze zapamiętałem? - spytał Alex pokazując palcem.
W rogu sali siedział Lukey, a na jego kolanach jakieś dwie laski. Był w towarzystwie jakiś nieznanych mi gości.
-Tą. - przyznałam szybko odwracając wzrok byle tylko tam nie patrzeć.
-Co czujesz? - spytał chłopak.
-Czuję, że mogłabym podejść do Lukasa i walnąć go w tą jego śliczną buźkę. - przyznałam wkurzona.
-Zazdrosna jesteś kochana. - stwierdził Alexander.
-Może. - wzruszyłam ramionami. - Co zrobić?
-Nie wiem. Jak chcesz mogę mu przywalić. - zaśmiał się jasnobrązowy.
-Mam lepszy pomysł. - przyznałam. Podeszłam pewnym krokiem do Lukey'a i scenkę czas z zacząć.
-Lukas? Mężu, co na twoich kolanach robią te panie? - spytałam udając szok.
-Umm... - chłopak nie wiedział co powiedzieć.
-Blanca płacze i mówi, że chce do taty, a on co? Siedzi w klubie! - podniosłam lekko głos.
-Ja... - zaczęła jedna z lasek, która siedziała na kolanie Luke'a. Miała jasne włosy, dużą dupę i duże cycki. Widać, że operacja plastyczna zadziałała.
-Wstyd, wstyd. Bardzo nieładnie z pań strony. - pokręciłam głową. Kobiety były zmieszane.
Brunet starał się powstrzymywać śmiech, co z ledwością mu wychodziło.
-To może my już wyjdziemy. Biedne dziecko. - laski wstały i poszły chyba do baru, ale nie interesowało mnie to.
-Głupia. - zaśmiał się chłopak poklepując miejsce koło siebie.
-Mądra. - wzruszyłam ramionami.
-Czyli mamy dziecko powiadasz. - poruszył znacznie brwiami.
-Chciałbyś.
Wracamy? - spytał Luke.
-Jasne - uśmiechnęłam się lekko.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
CZYTASZ
You Are My Crazy Bad Girl
Teen Fiction-Powiedz szczerze... Na prawdę nie da się ze mną wytrzymać? - spojrzałam niepewnie w jego ciemne tęczówki. -Szczerze? Czasami na prawdę nie, ale i tak jesteś moją złą dziewczynką. - uśmiechnął się ukazując dwa słodkie dołeczki. Słodkie? O Boże, co...
