Αλφα Στερητικό

Εισαγωγή

Νοέμβρης, 2007
Μήλος

Η Βροχή του Νοέμβρη έπεφτε βίαια, πάνω στα Τζάμια του Νοσοκομείου, σπέρνοντας τον εκκωφαντικό της θόρυβο ανάμεσα στους λασπωμένους, τέως λευκούς διαδρόμους. Η οικεία μυρωδιά του ιωδίου είχε τώρα μπλεχτεί με το φρεσκοβρεγμένο χώμα, από την αυλή στην περίμετρο του κτηρίου.

Οι αρβύλες του Ορφέα άφηναν σημάδια στο πάτωμα, καθώς προχωρούσαν με σιγουριά ανάμεσα στις κλίνες. Δύο όροφοι πάνω, τρίτη πόρτα αριστερά. Στα χέρια του κρατούσε ένα χιλιοδιαβασμένο βιβλίο, με τον σελιδοδείκτη να προεξέχει.

Χτύπησε την πόρτα, για να μην τρομάξει την ένοικο του δωματίου και μπήκε μέσα αποθέτοντας ένα φιλί στο μέτωπο της ταλαιπωρημένης γυναίκας. Εκείνη του χαμογέλασε εγκάρδια, δείχνοντας την καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι της. Ο Ορφέας έβγαλε κάτι από την τσέπη του τζιν του και έκατσε.

"Ορίστε", έτεινε το χέρι του προς την γυναίκα, "ξέρω πόσο σου έλειψε η σοκολάτα. Είναι με γέμιση φράουλας, όπως σου αρέσει".

"Αχ, γλυκέ μου, τι θα έκανα αν δεν είχα και εσένα!"

"Μην λες ανοησίες βρε μαμά, έχεις και τον μπαμπά".

"Δεν θέλω να σε στενοχωρήσω Ορφέα μου, αλλά πότε ήταν η τελευταία φορά που τον είδες εδώ;" Ο μικρός χαμήλωσε το κεφάλι, δίχως να πει κουβέντα.

Η μητέρα του σηκώθηκε μορφάζοντας και τον χάιδεψε στο μάγουλο με τα χλωμά της δάχτυλα. "Τι άλλο έχεις εκεί;"

Ο Ορφέας έστρεψε την προσοχή του στο μυθιστόρημα. "Εμ, το βρήκα στο κομοδίνο σου, έτσι. Είχες ακουμπήσει την κούπα του καφέ σου επάνω και άφησε έναν στρογγυλό λεκέ, να, εδώ, πάνω στο εξώφυλλο. Σκέφτηκα πως θα σου έκανε καλό λίγο διάβασμα. Και άλλωστε δεν το είχες τελειώσει". Η Κατερίνα στάθηκε για λίγο να τον παρατηρήσει. Πως θα μπορούσε να καταστρέψει αυτή την τέλεια σκέψη του γιου της, λέγοντας ότι είχε διαβάσει το βιβλίο άπειρες φορές;

"Μα, πόσο σ' αγαπώ καλέ μου... Θα χαιρόμουν πολύ αν μου το διάβαζες ως το τέλος". Τα μάτια του μικρού σπινθήρισαν και βολεύτηκε καλύτερα στην καρέκλα, καθαρίζοντας τον λαιμό του.

Χάιδεψε το εξώφυλλο ευλαβικά και προσέχοντας να μην το τσαλακώσει, το άνοιξε "Το είχες αφήσει στην σελίδα 293...Λοιπόν,"

"Δεν μπορείτε να φτιάξετε έναν κόσμο όπως μου τον περιέγραψες. Είναι όραμα. Κάτι απραγματοποίητο".