Η ώρα ήταν περασμένες έξι. Οι φωνές του πλήθους γίνονταν όλο και πιο δυνατές. Σε έπνιγαν με τις κραυγές απόγνωσης τους, σαν να σου έκλεβαν τον αέρα από τα πνευμόνια. Τα ποδοβολητά είχαν εναρμονιστεί με τους χτύπους της καρδιάς της, που ήταν έτοιμη να πεταχτεί έξω από το στήθος της. Ο λαιμός της πόναγε από τις φωνές και τα χέρια της είχαν πιαστεί από το τεράστιο πανό, που προσφέρθηκε να κουβαλήσει. Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις προσφύγων . Το σύνθημα είχε γίνει ένα με τα χείλη της. Δεν την ένοιαζε τίποτα άλλο. Όλα ήταν μηδαμινά μπροστά σε αυτά που εκτυλίσσονταν.Ο ουρανός καλυπτόταν από τις μαυροκόκκινες σημαίες και τα πανό, που ανέμιζαν γοργά, πάνω από τα κεφάλια τους. Οι πρώτοι κρατιόντουσαν σφιχτά μεταξύ τους, σαν αδιαπέραστη αλυσίδα, οδηγώντας την πορεία.
Οι μπάτσοι βρισκόντουσαν δεξιά και αριστερά του δρόμου. Παρακολουθούσαν κάθε τους βήμα. Κάθε κίνηση. Σαν αρπαχτικά. Καμιά φορά πετύχαινες κανέναν την ώρα που έριχνε τις άμυνές του και κοίταζε το πλήθος των διαδηλωτών για αυτό που ήταν πραγματικά. Μια επικείμενη απειλή. Τότε μόνο μπορούσες να δεις τον πραγματικό τρόμο στα μάτια του. Την φρίκη και μόνο στην σκέψη του τι θα επακολουθούσε. Έφτανε όμως αυτή η στιγμιαία εικόνα για να θυμηθείς ότι είστε όλοι το ίδιο.
Ντυμένοι και οπλισμένοι για μάχη.
Επανάσταση.
Και οι δύο πλευρές πιόνια. Οι πρώτοι, των ισχυρών και οι δεύτεροι της συνήθειας. Αυτή η επαφή μεταξύ ματτάδων και διαδηλωτών ήταν το μικρό διάλλειμα από την καθημερινότητα των δεύτερων. Όταν για λίγο σταματούσαν να είναι πιόνια. Δεν δούλευαν για κεφαλαιούχους, δεν αγόραζαν αυτά που τους πουλούσαν, δεν τους προσκυνούσαν για λίγη ζωή. Αλλά επαναστατούσαν για ένα πιο λαμπρό μέλλον. Για να έρθουν, λοιπόν, σε ρήξη αυτές οι δύο δυνάμεις πιονιών, έπρεπε η μια από αυτές να ξυπνήσει από τον λήθαργο και να κάνει επανάσταση.
ESTÁS LEYENDO
Αλφα Στερητικό
RomanceΤην τελευταία μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων, η Θέμις μαθαίνει για τον αναπάντεχο θάνατο της γιαγιάς της. Με το πρώτο πλοίο φεύγει για το πατρικό της στην Μήλο, που εξαιτίας του σκοτεινού της παρελθόντος απέφευγε τα τελευταία τρία χρόνια. Το νησί ό...