Αλφα Στερητικό

Κεφάλαιο 45ο

Ο Ορφέας ξύπνησε, ασθμαίνοντας. Είχε γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα και η καρδιά του χτυπούσε άτακτα. Η Θέμις κοιμόταν δίπλα του, στο στενό κρεβάτι. Όταν αντίκρισε την μορφή της, κάτι μέσα του έσπασε. Αγνόησε τον πόνο και έσκυψε να την φιλήσει στα μαλλιά. Πως θα μπορούσε να είναι τόσο τυχερός; Δεν μπορούσε να καταλάβει πως ήταν σε θέση αυτή η γυναίκα, να αγαπήσει μια τόσο σακατεμένη ψυχή. Του φάνταζε απίστευτο. Δεν του άξιζε.

Σηκώθηκε με δυσκολία, προσπαθώντας να μην την ξυπνήσει και έφτασε ως την τσάντα του, βαριανασαίνοντας. Έβγαλε δύο χαπάκια και τα κατάπιε, χωρίς νερό. Ξάπλωσε ξανά στο κρεβάτι και απέμεινε να την κοιτά, μέχρι να τον πάρει ξανά ο ύπνος.

~*~

Η Θέμις άνοιξε τα μάτια της και αντίκρισε ένα άδειο κρεβάτι. Το στομάχι της ανακατεύτηκε. Δεν μπορεί να το είχε φανταστεί. Σηκώθηκε με μιας και κατέβηκε τα σκαλιά δύο-δύο. Έφτασε στην κουζίνα σε χρόνο ντετέ και ευτυχώς πιάστηκε από την πόρτα για να μην πέσει πάνω στον Γιάννη, που άραζε στο τραπέζι. Ο Ορφέας φορούσε άλλα ρούχα και έδειχνε καλύτερα. Της χαμογέλασε και έστρεψε ξανά το βλέμμα του στην κατσαρόλα που έβραζε.

Η Θέμις πήγε πάνω από τον Γιάννη και σταύρωσε τα χέρια της. Ο δεύτερος σήκωσε αδιάφορα τους ώμους του, χωρίς να νιώθει ίχνος ντροπής. Σήκωσε το χέρι της και έσυρε τον δείκτη πάνω στον λαιμό της, κοιτάζοντάς τον απειλητικά. Του ξέφυγε ένα γελάκι και η κοπέλα, αντανακλαστικά, του κλότσησε το πόδι. «Άουυ».

«Δηλαδή πιστεύετε πως γεννήθηκα χτες;» Σχολίασε ο Ορφέας, χωρίς να γυρίσει καν να τους κοιτάξει.

«Μου κάνει μπούλινκγ». Διαμαρτυρήθηκε ο Γιάννης και η Θέμις τον κοίταξε περιπαιχτικά.

«Πού είναι ο άντρας σου;» Τον ρώτησε, χωρίς δισταγμό.

«Αυτό ήταν φάουλ». Ακούστηκε ξανά ο Ορφέας, πριν προλάβει να απαντήσει ο Γιάννης.

«Του άξιζε... Και για να έχουμε καλό ερώτημα, πως μπήκες μέσα; Το έχουμε κάνει κέντρο διερχομένων;»

«Εεε, θέλω να πιστεύω πως ο Ορφέας έχει διατηρήσει αρκετή νοημοσύνη για να ανοίξει μια πόρτα». Ένα μακαρόνι εκσφενδονίστηκε προς την πλευρά του Γιάννη και κόλλησε στον τοίχο πίσω του. «Νομίζω πως είναι έτοιμα».

Ο Ορφέας τους σέρβιρε και έκατσαν να φάνε. Η Θέμις δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από πάνω του. Τα μάγουλά του έδειχναν πιο ρόδινα και οι μαύροι κύκλοι είχαν υποχωρήσει ανεπαίσθητα. Τα μαλλιά του έκαναν μικρές μπουκλίτσες στα τελειώματα, χαϊδεύοντας τον λαιμό του με κάθε κίνηση.