Κεφάλαιο 3o

558 63 15
                                    

Η Θέμις είχε επιστρέψει σπίτι κομμάτια και είχε πέσει κατευθείαν στο κρεβάτι. Η πρώτη μέρα ελευθερίας της δεν θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί χειρότερο. Ήταν λες και τα πάντα κατέρρεαν. Όλα αυτά με τα οποία είχε μεγαλώσει, χάνονταν και την άφηναν στο κενό.

Ήταν άυπνη, είχε πατώσει στις ανόητες πανελλήνιες και μέσα στην θλίψη της, ήταν αναγκασμένη να κάνει τόσες ώρες ταξίδι, να φτάσει στην Μήλο, να τακτοποιηθεί και να αποφύγει κάθε αναφορά στο διαζύγιο των γονιών της, για να μην προκαλέσει περεταίρω στεναχώρια στον πατέρα της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας τύπος που μόλις είχε γνωρίσει περίμενε να βγει τέτοια ώρα μαζί του, λες και το ότι ήταν αστυνομικός τον καθιστούσε ασφαλή, πέραν πάσης υποψίας.

Όλα αυτά ήταν υπερβολικά για μια κοπέλα που απέφευγε κάθε ανθρώπινη επαφή τα τελευταία χρόνια.

Η πόρτα του σπιτιού χτύπησε ελαφρά, βγάζοντάς την από τις σκέψεις της. Κοίταξε το ρολόι και έλεγε δώδεκα ακριβώς, στην ώρα του. Δεν είχε προλάβει ούτε να αλλάξει τα ρούχα της. Ίσως έπρεπε να βάλει πιτζάμες και να του πει πως ήταν κουρασμένη. Ο Στέλιος χρειαζόταν περισσότερο της παρέα της, απ' ο,τι αυτός ο άγνωστος

Άκουσε τον Στέλιο να βγαίνει από το δικό του υπνοδωμάτιο."Μπαμπά; Μήπως μπορείς να ανοίξεις λίγο την πόρτα και να πεις σε εκείνο τον τύπο πως δεν έχω διάθεση για εξόδους" Ο Στέλιος έβαλε το κεφάλι του μέσα στο δωμάτιο και την κοίταξε με το ένα φρύδι σηκωμένο. Μερικές φορές η Θέμις είχε την εντύπωση πως δεν ήταν ο πατέρας της, αλλά ο μικρός της αδερφός.

"Θα ανοίξω, αλλά γιατί δεν πας μια βόλτα να ξεσκάσεις; Όντως δείχνεις να το έχεις ανάγκη"

"Αν θέλω βόλτα,θα βγω μαζί σου".

"Εγώ έχω πολύ δουλειά και άπειρη χαρτούρα να συμπληρώσω για την διαδικασία της αποτέφρωσης. Εσύ όμως βγες, άπλα δεν ανεβαίνεις σε μηχανή χωρίς κράνος, δεν σε πάει μακριά και δεν σε φέρνει σπίτι ξημερώματα. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις. Αα, και μην ακούσω κάτι που δεν μου αρέσει, θα τον απειλήσω πως θα φέρω την καραμπίνα. Κατά τα αλλά καλό παιδί είναι,τον συμπαθώ."

"Ρε μπαμπά, αφού δεν έχεις καραμπίνα".

"Ναι, αλλά αυτός δεν το ξέρει". Η Θέμις κοίταξε ψηλά.. Ο Στέλιος κατευθύνθηκε προς την πόρτα και τον άκουσε να καλωσορίζει τον Αλέξανδρο στο σπίτι. Η κοπέλα αποφάσισε πψς έπρεπε να αλλάξει ρούχα. Αυτό ήταν τσαλακωμένα και λερωμένα.

Αλφα ΣτερητικόDonde viven las historias. Descúbrelo ahora