Αλφα Στερητικό

Κεφάλαιο 34ο

"Και αυτό ήταν το τελευταίο ράμμα".

"Ακούς τον εαυτό σου; Πως θα προστάτευες εσύ εμένα; Από πού και ως πού; Εγώ θα έπρεπε να σε προσέχω". Σήκωσε τα χέρια του ψηλά, χωρίς να μπορεί να ελέγξει την οργή του.

"Βρε δε μας παρατάς; Τι είσαι για να με προστατεύεις; Ποιος σου είπε πως θέλω να με χώσεις μέσα σε μια προστατευτική φούσκα;"

"Για τελευταία φορά. Ακούς τον γαμημένο εαυτό σου ή απλά προσπαθείς να με φτάσεις στο αμήν;"

"Κύριε Καλογήρου, θα πρέπει να σας ζητήσω να ηρεμίσετε, αλλιώς θα σκιστούν τα ράμματα και μετά θα πρέπει να τα επαναλάβουμε".

"Βρε, δεν μας παρατάς και εσύ".

"Μην της μιλάς έτσι". Γρύλισε η Θέμις. "Δεν φτάνει που έραψε το ηλίθιο φρύδι σου".

"Το ηλίθιο φρύδι μου;".

"Ε και τι σε έπιασε τέλος πάντων; Όταν με είδες στο στενάκι δεν είπες τίποτα".

"Είχα θολώσει. Εκείνη την στιγμή δεν καταλάβαινα τι είχες κάνει".

"Και τώρα τι καταφέρνεις με το να μου σπας τα νεύρα; Δεν είμαι εγώ αυτή με το σκισμένο πρόσωπο. Βγήκα αλώβητη".

"Χάρις σε εμένα!" Σχολίασε ο Άρης που τόση ώρα ήταν στηριγμένος στον τοίχο με τα χέρια σταυρωμένα. Είχε ένα φιλτράκι ανάμεσα στα χείλη του και έπαιζε με αυτό, από την στιγμή που μια νοσοκόμα του είπε πως απαγορεύεται να καπνίζει μέσα στο νοσοκομείο.

Ο Ορφέας γύρισε και τον κοίταξε τόσο άγρια, που τα ράμματα τεντώθηκαν ένα τσακ πριν κόψουν ξανά την επιφάνεια του δέρματός του. Ο Άρης στραβοκατάπιε και βγήκε αμέσως από τον θάλαμο. Ο άντρας στράφηκε ξανά στην Θέμιδα.

"Ο ματατζής είδε το πρόσωπό σου. Νομίζεις πως δεν σε κατάλαβε; Νομίζεις πως ένας φασίστας σαν αυτόν δεν είναι ένα μεγαλομανές σκουπίδι; Έχεις έστω και την μηδαμινή ελπίδα πως δεν πλήγωσες τον σκατένιο εγωισμό του με το να το χτυπήσεις, εσύ, ένα κοριτσάκι εξήντα κιλών; Ο τύπος παθαίνει εμμονές και σκαλώματα. Εδώ ρίσκαρε την θέση του στην αστυνομία απλά για να φάω λίγο ξύλο. Τι νομίζεις θα κάνει τώρα που όλα τα τσιράκια του τον είδαν να τις τρώει από εσένα".

"Δεν έλεγξα τον εαυτό μου εκείνη την ώρα". Η φωνή της είχε χαμηλώσει. Διαπίστωνε αργά αλλά σταθερά την έκταση των πράξεών της. "Συγγνώμη".

"Μην μου ζητάς συγγνώμη. Για αυτόν να λυπάσαι γιατί τώρα θα πρέπει να τον σκοτώσω πριν προλάβει να απλώσει χέρι πάνω σου".