It hurts... |Słodki Flirt jako siostra Nataniela

6. "Po prostu go kochasz"

*Ally*

- Bo cię kocham!

Jego słowa mnie zszokowały. Ciągle odbijały się echem w mojej głowie. Nie wiem dlaczego, zaczęłam się śmiać. Kastiel patrzył na mnie jak na kretynkę.

- Naprawdę myślisz, że mogłabym się w tobie zakochać? Tak, lubię cię, ale nie czuję do ciebie nic więcej. Kretyn - nie pomyślałam, że w ten sposób go CHOLERNIE ranię. - a teraz mnie puść.

Zrobił to bez zbędnych ceregieli. Zdziwiło mnie to, ale też ucieszyło. Przynajmniej nie musiałam się z nim mocować. Odeszłam kawałek i nie wiem, co mnie podkusiło, żeby się odwrócić. Kas stał oparty o ścianę i trzymał dłonie przyłożone do twarzy. Wtedy byłam wyssana z wszelkich uczuć. Nie podeszłam do niego, tylko się odwróciłam i poszłam do domu.

***

- Wróciłam! - krzyknęłam.

- W samą porę! - usłyszałam odpowiedź taty. - chodź do jadalni.

Wykonałam polecenie. Usiadłam naprzeciw niego i mamy, przyznaję, że ze strachem.

- Kochanie - zaczęła moja rodzicielka. - razem z tatą postanowiliśmy, że zdejmiemy ci szlaban na wychodzenie. Tylko mam nadzieję, że taka sytuacja, jak podczas tego koncertu, nie wydarzy się więcej.

Szeroko rozwarłam oczy. Ona postanowiła... z tatą? Przez chwilę myślałam, że to sen, ale przetarcie oczu uświadomiło mi, że to prawda.

- Dziękuję wam! Jesteście kochani!

A nie, przepraszam, pomyślałam, mama jest kochana, a nie ty... powtorze.

Wstałam od stołu i poszłam do swojej izolatki. Zatrzymał mnie silny uścisk na ramieniu dokładnie w momencie, gdy chciałam wejść do środka. Odwróciłam się, będąc pewna, że to Nataniel. Myliłam się. To był tata.

- Masz szczęście, gówniaro - powiedział powodując, że w moich oczach pojawiły się łzy. - możesz wrócić do pokoju Nataniela, ale to nie zmienia faktu, że życzę sobie, by taka sytuacja się nie powtórzyła.

- Dobrze - odpowiedziałam.

Weszłam do pokoju i otworzyłam szafę. W środku stała moja ogromna walizka. Spakowałam do niej swoje rzeczy i wróciłam do dawnego pokoju. Tam, odłożyłam wszystko na miejsca. Szybko odrobiłam lekcje i położyłam się na łóżku. Podłączyłam słuchawki do telefonu i włączyłam playlistę z piosenkami Nickelback. Gdy zaczęła się piosenka "Trying Not To Love You", przypomniała mi się popołudniowa sytuacja z Kastielem. Wsłuchałam się w jej słowa.

You call

To me,

I fall at your feet.

How could anyone ask for more?

And time

Apart

Like knives in my heart.

How could anyone ask for more?

But if there's a pill

That help me forget

God knows I haven't

Found it yet

But I'm dying to...

God, I'm trying to

'Cause trying not to love you

Only goes so far.

Trying not to need you

Is tearing me apart.