Instant Husband (completed/editing)

Instant Husband Special Part 2

 **

Hawak ko ang maliit na papel na may na kasulat na pangalan ni Dion hindi ko alam paano talaga sisimulan ang paghahanap. Bukod kasi sa pangalan niya wala na kaming hawak ng pruweba sa pagkatao ni Dion. Nawala ang pagtingin ko sa papel ng mag-ring ang telepono ko.

Kaito... calling

Napangiti ako sabay ang isang pagbuntong hininga ko. Naiistorbo ko talaga ang pagtra-trabaho niya dahil sa request ko.

"Yes, Mister Goya?" pinagdiinan ko ang Goya. at pinipigilan kong huwag matawa.

"Hindi mo talaga titigilan ang pagdiin ng Goya?"sabi niya halatang natatawa siya sa pang-aasar ko ng biglangNapahinto ako sa pagsagot sa kaniya,

Sa pag-sasama namin ay lagi kong iniisip na dapat maging mas positibo sa ilang bagay hindi ko talaga alam bakit sobra akong interesado sa lahat patungkol kay Pandora maging kay Dion o baka dala lang ito ng writer instinct ko?

"Ngumiti kana ha? Mahahanap natin siya okay? Hindi ka nag-iisa dito kahit ako gusto ko makita natin si Dion" bakas ang pag-alala sa tono ng boses niya

Abot tenga ang ngiti ko sa sinabi niya. Na-imagine ko tuloy na ang kenkoy niyang mukha. "Oo na po i-ismile na for you." sabi ako at napailing na lang ako at ngumiti.

"Iyan dapat and alam ko na yan iniisip mo na gagawin mo na naman mag-isa. No you're not. Remember that we do things together now,always."

"Yes, always, Thanks Hunny pasensya na at mukhang nadadagan ko ang mga iniisip mo ngayon imbis na tulungan kita sa pag-close ng deal sa Sunny corporation."

Matagal na din kasi niya pinaghahandaan ang deal na yun. Isang malaking kompanya ang Sunny crop at malaki ang maitutulong nito para sa kompanya namin. Narinig kong parang tinawag si Kaito sa kabilang linya.

"Kaito, don't worry about me okay? I'll always be thankful for everything you do for me."

"You'll be always my top priority you're my family now,Nicole. Alam mo yan nasa iyo na ang puso ko at ikaw ang tanging nagmamay-ari nito."

Aysus! Wag mo akong pakiligin ng wala sa oras. Halos masamid ako sa sinabi niya.

"Oo napo Mister na kasing tamis ng tsokolate mang-bola."

At ito na naman po siya, Ano bang ginawa ko sa past life ko to deserve someone like him? Nagsakripisyo ba ako para sa bayan? Sobrang blessed ko lang talaga.

"At least matamis na tsokolate diba?"

Tumawa ako. "Oo na po. Sige na at mukhang may humahanap na sa'yo diyan. Ingat Mahal kita" Mas lalong parang umingay sa kabilang linya. Sobra na siguro silang nagmamadali ma-meet ang deadline.

"Mahal din kita , uuwi akong maaga okay?"

"Okay, ingat ka ikaw din see you mahal." agad ko na din pinatay ko na kasi panigurado kasi di kami matatapos.Biglang bumilis ang tibok ng puso. Napahawak na lang ako sa dibdib ko.

"Ano 'tong nararamdaman ko?"

Hindi lang siya normal na heartburn o dahil sa kaba.

Hindi ako mapakali pero kumalma na ang puso ko. Kahit na tangahaling tapat at tirik ang araw ay pumunta parin akong opisina para lang ma-ialis ko saglit sa isipan ko ang maraming agam-agam sa utak ko.

Hindi kalayuan ang opisana mula sa bahay namin.Kaya kadalasan ay sumasakay na lang ako ng fx pagpasok sa opisina.

Ipinagpatuloy namin ni Celine ang pangarap naming dalawa na makapagtayo ng sariling publication house. Mahirap pero isang napakalaking biyaya ang lahat,

Pagkapasok ko sa opisina ni Celine ay tanging pagtipa ng keyboard naririnig ko. Sobra na ang sipag sa trabaho ewan ko ba simula ng mag-kamabutihan sila ni Ted ay para na siyang zombie sa ginagawa niya sa opisina.

Ginulat ko siya sa pagsulpot sa likod niya sabay sabi ng boo sa tenga niya.

'Leche!!" sigaw niya dahil sa gulat. Napatawa na lang tuloy ako.

at agad niya akong sinamaan niya ako ng tingin.

"Masyado ka ng subsob sa pag-tratrabaho hindi na tayo maka-hangout man lang dalawa." sabi ko.

Nagbuntong hininga siya saabay sandal sa swivel chair niya. "Alam mo naman best na malapit na deadlines for the book to be released. Yung libro mo nga na delayed na e."

Napanguso na lang ako. "Pasensya na best Kung na lagi kong inuurong deadline ayan tuloy nag-cramming tayo.

"Naku Nicole mas okay na yun no kesa naman na you compromise the quality of your work para lang sa deadline. Yung mga readers mo din mag-suffer"

Lumpit ako sa kaniyang likod at niyakap siya.

"Naglalambing ang loko. Oo na ito mageedit na ako ulit ng istorya mo.."

Tumingin siya sa gawi ko tila ngayon lang nagsink in na bakit ako nasa opisina.

" Teka bakit ka nagpunta ka ng opisina? This is so not like you."

Napabuntonh hininga ako. "Kasi sa totoo madami akong iiniisip may hinahanap akong tao."

"Hinahanap kang tao? Para sa character material mo ba sa pagsusulat?"

Umiling ako. Napahawak siya sa kaniyang baba. " May nangyari no ? Kaya restless ka/"

Tumango ako. "SIno yung hinahanap niyo"

"Dion Blakesy ... ang pangalan ng hinahanap namin."

Kumunoot ang noo niya at tela may hinahanap siya sa kaniyang bulsa. Binubnot pala niya ang wallet at may kinuha mula doon.

"Hindi ko alam kong ito ang hinahanap niyo pero baka ito siya dahil sa pagkakaalala ko ay Dion ang pangalan niya at ang apelyedo niya ay Blakesy."

Sabay abot niya sakin ng isang maliit na litrato.

Hindi ako nagkakamali si Dion ang nasa larawan. "P-paano ka nagkaroo nito?"

Ngumiti si Celine sakin. 'Nakuha ko yan sa dati naming bahay Yung nasa litrato ay anak ng katiwala namin, Iaabot ko sana kay manang Josei kaso noong pumunta ako ay wala siya doon di ko din makita ang lalaking nasa litrato."

Kung ganun hindi din niya kilala pero mayroon na kaming lead kung saan siya makikita. May isinulat si Celine sa papel sabay abot nito.

"Hay, naku Nicole di ka talaga magbabago. Basta may isang bagay na interesante sugod ka kaagad. Iyan yung address ng dati naming bahay." huminto siya saglit at humarap sakin at sabay pisil ng pisngi ko.

"Gusto ko din makilala yung Si Dion."

Nginitian ko siya at hinawakan ang kaniyang mga kamay. " Ako din e. Hindi ko maitindihan ang sarili ko Celine pero para bang sabik akong makita siya."

Malapit na kita ng makita. Kaunting panahon na lang Dion. Malalaman ko na kung sino ka ngang talaga.