Instant Husband (completed/editing)

Chapter 40:

Chapter 40               

Medyo nawala ako ng ganang magsulat this past few days. Pero sabi nga pahinga lang katapat so ito na nagbabalik na ako J

Meron na akong way para makacomplete ng isang chapter kada week J hihi this time super decide na ako.thanks guys for the support.

 

 

 

**

Nicole

Halos hindi parin ako makapaniwala.Hindi  parin magsink-in sa akin ang mga pangyayari. Nandito ako sa sala kasama ang nawawala kung ate. She’s a total replica ni Mama as in kamukha nya talaga. Hindi na ako nagtataka kung nalaman agad ni kaito  na siya ang kapatid ko. Speaking of Kai? Ihinatid nya lang si  Ate at umalis na.

Si Kaito talaga kung kelan naman nagkita na nakami ni ate siya naman ang nawala. sI try to reach Kaito’s phone pero mkhang busy. Gusto ko lang sana mag thank you. Naku baka magsawa yung kaka-thankyou mo. I started to ask Ate leyvi little by little para mawala ang tension sa aming dalawa. Ang buo n’yang pangalan ay, Leyvi Ann Mateo Hidalgo. Ang pangalan daw nya anakuha mismo sa nakaburdang pangalan sa damit nya at hidalgo naman ang  apelyedo ng mga umanpon sa kanya.

“Mababait sila,wala silang anak pero they treat me as if anak nila,hayaan mo ipapakilala kita sa kanila”

 But still I can’t explain how overwhelmed and happy I’m right now. Papa at Mama can you see it now?   I hope so. Kahit na hindi nyo pa po nabangit sa akin ang patungkol sa kanya ayos lang.  Nandito na yung nawawala n’yung anak. Sana maging masaya kayo d’yan sa heaven kasi ako masaya.  I’ve never been so happy.

Pero ano kayang nangyari kay Ate Leyvi at nakawheelchair ito.

“Ate ano po’ng nangyari sa inyo bakit po kayo naka wheelchair?” I asked. Sana hindi malala.

She just smile at me and said “Nasagasaan ako”..napatakip  bibig ako sa sinabi nya “Don’t worry I’m fine Nicole , ok lang ako tamang therapy at gamot ok’s na ako wait till you see me walk mga ilang buwan lang naman makakalakad na ako.”

I immedialtely hugged her at dahil doon nagising si Melody “Oh your sweet Nicole Im ok wag kana magalala “ then I break the embrace.

“

Inabutan na kami ng gabi  pero ito parin kami sa pagkekwentuhan namin ni ate Leyvi. Ang kwento nya  noong kinupkop daw siya ng mga Hidalgo ay wala daw siyang alam na may pamilya pa siya,ang tangi n’yang alam ay wala na daw siyang magulang.  Nagulat na lang daw si Ate leyvi isang araw na may isang  lalaki-si Kaito na dali daling nagpunta sa hospital at hinahanp daw siya. Kahit daw siya mismo ay angaulat sa pagdating ni Kaito. Akala nga nya noong una ay masamang tao ito pero hindi. Basang basa daw ito ng ulan ng mga panahong iyon.

“Kelan pa po yun?” tanong ko. Sabay tingin ko sa pagkakahiga ni Melody at nakahiga ang ulo sa hita ni ni Ate Leyvi.  Ate’s legs where parazlyzed but she said a little therapy would make her legs back to normal. Sana nga para makalakad na siya ng maayos. It still feels strange to call someone Ate, na ate ko talaga. But something’s keeps bugging me. How the Kaito found out abour Ate? Kung ako mismo ay walang alam tungkol doon? I was busy looking at my sister’s face when suddenly ate Leyvi chuckled.

“Wag mo nga ako tignan ng ganyan,nakakailang parang nakakita ka ng hindi tao,” Sabi n’ya .  Napatigil ako sa pagoobserba sa mukah nya.

“Hala! Hindi naman ate sa ganun pero kasi parang tumitingin ako sa picture ni mama,” pagpapaliwanag ko. Totoo naman kasi eh.