Instant Husband (completed/editing)

Chapter 42: Kaito's decision

 

Pasensya na at natagalan J. Pero ito na po siya.

 

 

"There are some things you can't say to someone, no matter how close you are"

**

Nicole

Anong promise . I paused tryong to gather  my thoughts.Bakit ba ako kinakabahan.It's not like it's a big thing or something.

"Hey are you still with me?" sabi nya kaya nagulat ako.

"Oo naman!" I laughed a little.

"Para kasing na shock ka sa sinabi ko?at natulala   ka nalang bigla.Ang sinabi ko lang naman ay promise" he said.

Wala nga  akong clue eh.Baka mamaya nito may bago nanaman siyang pakulo ta's ako nanamna ang magmumukhang walang kaalam-alam. Hindi naman ako galit. Naiinis lang ako dahil sa ganung set up.

"Ano ba yung sinabi mo?"  ulit kung tanong sa kanya. Kinakabahan tuloy ako kung ano yung sinasabi n'ya.

Natandaan ko ng pumunta kami kila lolo at lola nabangit n'ya na pupunta daw kami sa Japan if I'm correct.  Yun nga!.

"Yung promise ko nakalimutan mo na?" parang batang nagtatampo. Aww! haha

"Ang  alin  yung pupunta tayo ng Japan!?" I said with glee. Agad n'yan ginulo ang buhok ko.Well at least hindi na nya ako iniiwasan sabi ng kabilag kung isip ko.

 

"Oo yun nga. Bumili na ako ng plaine ticket nyo nila Melod at ni  Leyvi. "  sabi nya.  Pero bakit parang hindi ata siya masaya? Naging ganto lang siya simula ng mga  nangyari sa

"What? Bakit naman? Magbabakasyon tayo?" I said with glee. Umiling siya.

"No Nicole," then nagiba ang expresyo ng mukha nya naging seryoso ang mga ito at may bigla siyang  kinuha sa  kung ano sa damit nya. It's our contract.  

"Actually ang real na promise ko Ay ang alisin na tong contract na ito."Then pinunit na nya ito. What!!.

 "Bakit mo pinunit?!"

"It's finished Nicole.Matagal na.." Finished? Ang contract? Akala ko ba one year ? Inilahad ko ang kamay ko para bilangin ang buwan na lumipas.Teka walapang isang taon.

"Akala ko hindi pa?" sabi ko.

Umiling siya "Nope this ends today. I'm giving you, your freedom."I can't speak. Can't even move a muscle. Hindi maproseso ng  utak ko. Ok naman kami kanina ah?Bakit bigla siyang naging ganto?.

 "I promise Ted na gagawin ko to. I think he's right nagawa ko na ang mga dapat kung gawin. "  I just looked at him.

"It's time for you to live your own life. Nagawa ko na ang inaatang na resposnibilidad ng iyong mga magulang bago sila mawala. I know you are longing to be with your sister and to be able to live as a happy family."  Sabi nya,

"Pero bakit? Ayaw mo na ba sa akin.Pamilya naman tayo nila Ate Liana , nila manang.Ayaw mo na  ba sa amin?" Namumuo na ang mga luha sa aking mga mata. Then he just grabbe me and hugged me tight

Tumingin siya sa malayo. " Masakit sa akin to Nicole pero ang bilis din ng mga pangyayari and I thought about you having a normal life, normal things a college girl should do not this..."  at bigla niyang  sinuklay ang buhok.

"Mahal--" I pasused. Masasabi ko n asana ang salitang iyon. I breathe "Pero bakit biglaan?DAhil ba may kay Ate Leyvi?"

"Hindi," tumayo siya at lumapit sa akin. At agad nyang inilapat ang kanyang kanang kamay sa mukha ko.

"it's the right thing to do for now." Hindi! Hindi ako papayag na ganto lang magtatapos ang lahat! Tama sila! Tama sila dapat ko ng aminin ang nararamdaman ko para kay Kaito, baka magbago pa ang desisyon nya. I have to make it work. I have to.

"Sige papayag na ako sa sinasabi mo. Pero sa isang kundisyon.. Ibibigay mo ang isang araw mo sa akin."

"Oo naman yun lang naman pala eh" then he smile. "Sige una na ako" then he pat my head then he left.

Napapikit na lang ako. Sabay hilamos sa aking mukha. "MUNTIK NA!!MUNTIK NA !!"

"Umma!Nasaan po si Oppa?" tanong ni Melody. Pinahid ko ang mga luhang namuo sa mata ko.

"Umma bakit ka umiiyak?" Siminghot ako. "Wala lang to may sipon lang si ate at napuwing lang ako"sabi ko. Magigin ok din si ate,na shock lang ako. Nalilito sa mga nangyari pero ok lang.

"Halika kana po"  ngumiti siya at ngumiti din  ako "Tama halika kana"

Hindi ko alam ang gagawin ko, ano ba ang dapat kung gawin? Hindi ko naman pwedeng sabihin na kasalanan ito ni Ted. He is still my Cousin. Kahit nag alit ako sa kanya hindi maitatangi na nagmamalasakit siya sa akin. Pero bakit? Ok naman kami ah.

Kinagabihan walang txt mula kay Kai. Bukod sa mga "goodnight" nya. Kaya naisipan kung tawagan si Celine.

Narinig kung sumigaw si Celine sa kabilang telepono. "CELINE!ayos ka lang?!" sigaw ko.

"Ay chenes naman kasi eh" Chenes? "Uy best ano'ng nangyayari sa iyo?"

"Ay Nicole ikaw pala pasensya na kasi ang gulo kasi ng mga to eh"

"TED!! LUMAYAS KA NGA DITO!" Teka si Ted? Anong gingawa ni Ted kela Celine"

"Uy ,babae anong ginagawa ng pinsan ko d'yan aber?"  pagkuwestyon ko.

"Hindi ko nga alam eh, anyway bakit ka napatawag?"

"Si Kaito kasi eh,"sabi ko

"Ano'ng nangyari pupunta ako d'yan," halatang may tono ng pag-alala sa boses nya. "Sira,gabing gabi na " natatawa kung sabi,

Ikinuwento ko na kay Celine ang nangyari. "WHAT!!!!"  sigaw nya mula ka kabilang linya. Nailayao ko tuloy ang telepono sa tenga ko.

"Wag ka nga sumigaw!"sabi ko.

"Pasesnya naman eh kasi naman!tatamaan sa akin yang si Kaito! .Pero ano ang balak mo?"

"Di ko rin alam, hay pero may chance pa ,baka mabago ko ang isip nya"

"Ikaw na talaga Nicole.."

Yeah ako na talaga...

Natapos na ang pag-uusap naming ni Celine pero hindi parin maalis sa isipan ko ang mga nangyari ngayong araw.

Kinaumagahan ay  napagisipan kung buksan ang Facebook ko. Then I saw a post sa isa kung friend.

Hanabi Festival...hindi bas a japan lang yun? .Ayos ah magkakaroon ng ganto sa pinas?

And an idea strikes me. Sabi nga Charm can make a man change his mind.Ay mali gagawa ko lang pala yan

**

AUTHOR'S STICKY NOTE:

THE NEXT UPDATE WOULD BE NEXT WEEK HIHI PUPUNTA AKO NG HANABI FESTIVAL TO EXPERIENCE IT MY SELF HIHI PARA DAMA J SALAMAT GUYS SA PAGHIHINTAY J