Instant Husband (completed/editing)

59. Tadaima (I'm home)

"If you don't know where you are going any road can take you there" 

― Lewis Carroll, Alice in Wonderland

 

 

 

59.

**

Isang linggo narin ang lumipas, the nightmare had already stop at sobrang saya ko. Yey! Sino ba naman ang gusto? Akala ko e mananaginip nanaman ako baka mamaya e si sadako naman ang bumisita sa panaginip ko at sabihing "Ni hao ma pengeng  kendi"

Yaks!

Hindi ako mapakali dahil sa pinagsaluhan naming gabi ni Kaito. Pinagsaluhan talaga? Halik lang 'yon. Isinantabi ko muna ang mga 'yon baka maging disaster pa ang pagkain nailuluto ko ngayon. Ate Leyvi helped me too sa pagluluto at merong special guest he's here buo atang magdamag na nagluluto ako e tahimi niya akong pinapanood. In the end sobra akong kinakabahan.

"Tuwa ka naman sa pagpanood  sa akin mag luto no?"

"Yeah,very" Teka sino ba tong kausap ko? Bakit ata at  nag-iba.

Tinaasan ko siya ng kilay. Hindi niya pinansin. Kumuha siya ng tissue mula sa lamesa.

"May dumi ka sa mukha." Lumapit sia  pinunasan niya ang dumi ko sa mukha my  heart skip a beat. Bakit ba ang gwapo niya?

"Ah ee—" natigl ako sa pagsasalita ng pisilin niya sa pisngi ko.

"Aayusin ko na yung sasakyan.You go get yourself ready." Then he leaned over then left a kiss on my chicks. Then ate Leyvi step in the kitchen. "Pasalamat talaga 'yang si Kaitio ay boto ako s kanya kundi naku."

"Ate naman e"

"Anong ate ka diyan? Namumula kana oh.Dalian mo para maaga kayo makarating sa bahay ni Celine."

"Opo" sagot ko.

Pagkatapos noon e mas lalo pa tuloy akong  hindi mapakali dahil sa ikinikilos ni Kaito.

Papunta na kami sa bahay ni Celine for the first time. Nakakahiya lamost 3 years na kami mag kaiaigan pero ni minsan di pa ako nadaan sa bahay nila. I was just checking up on her may lagnat daw siya kaya balak ko sana siya dalhan ng makakain.

Nakasimangot ako dahil ayaw ako  ni Kaito magdrive. Marunong nanaman ako at may lisinsya.

 "So...mukhang hindi ka ata busy ngayon?"  pagbasag ko ng katahimikan namin.

"Hindi ako busy." Malamig niyang sabi. Nakit parang iritado ata siya? As far as I remember e wala naman akong gingawang kung anong kalokohan.

"Weeh?"  

Bigla niyang kinabig ang sasakyan at itanabi niya sa gilid ng kalsada. Kaya

nagulat ako, buti na lang at nakaseatbelt ako.Then he leaned over me. "I've got a plenty of time pag-ikaw ang pinaguusapan you're my top priority." Sabay pitik ng noo ko.