Chapter 25: Nagtatampo lang ba talaga o baka naman Naseselos na

921 32 0
                                    

[Terenz]

Puno ako ng katanungan mula nang iwan ako ni Thea. Ipinatong ko muna ang food trey sa lamesa at saka ako lumabas ng silid na iyon para hanapin siya. Tiningnan ko siya sa library pero wala siya roon.

Where is she now?

Tiningnan ko rin siya sa Master's Bedroom pero wala siya. Sinunod kong puntahan ang kwarto niya na katapatan lang din naman ng Master's Bedroom at sa wakas ay natagpuan ko rin siya.

Natagpuan ko siya roong nakahiga sa kama. Nakatagilid siya at nakaharap sa akin ang likod niya. Agad akong lumapit sa kaniya.

"Thea, whats wrong?" Agad kong tanong nang makaupo ako sa gilid ng kama. Hindi niya lang ako pinansin.
Mga ilang saglit pa ay dahan-dahan siyang naupo sa kama. Halata ko sa kilos niya na may mali. Pero ang tanong, ano nga ba ang nagawa kong mali para magtampo siya sa akin ng ganito? Ano nga ba?

Kapwa kami nakaupo sa kama, nakatagilid naman siya sa akin. Hindi pa rin siya umiimik.Magulo ang buhok niya dahil na rin siguro sa paghiga. Malungkot ang kaniyang mukha.

"Thea, what's wrong? What happen? Are you mad? "I asked her but no reply.

"Hey, please talk to me. Did I do something wrong? Tell me. If yes, I'm sorry I didn't mean to do that."I said but still no reply from her.

"Hey babe, please talk to me. Ayoko na nagkakaganyan ka. Is there something wrong? Galit ka ba? Hoy kausapin mo naman ako."Pagnunuyo ko sa kaniya.

"Bakit hindi mo sinabi sa'kin?"Thanks God! Finally, nagsalita rin siya. Akala ko napipi na.Pero teka ano iyong sinasabi niya na hindi ko sinabi sa kaniya?

"Hindi ko sinabi ang ano?" Taka kong tanong. Nakaramdam din ako ng kaba. Baka kasi kung ano iyong di ko nasabi sa kaniya kaya siya nagkakaganyan.

Nilingon niya ako at nag-angat siya ng tingin sa akin.Dalawang segundo niya rin akong tiningnan ng derekta sa mata.Bago niya inalis ang tingin sa akin at ipinokus ang mata sa kawalan.

"Na nagkakausap na pala kayo ni Cleire. That you have a communication."tugon niya. Ramdam ko naman sa boses niya na malungkot siya.

"I'm sorry kung hindi ko sinabi agad sa iyo. Kahapon ko lang din naman kasi nalaman na si Cleire pala iyong pinsan ni Mark na galing ng France na nababalak magtayo ng bussiness dito sa Pilipinas. Ibinigay ni Mark iyong contact number ko doon sa pinsan niya tapos kahapon may tumawag ng sa akin, pinsan daw siya ni Mark. At doon ko lang din nalaman na siya pala si Cleire. Nagulat pa nga kami pareho eh."Mahaba kong paliwanag.

"Oh eh di happy ka na?" Sarkastika niyang tanong. She crossed her arms.

"Anong happy?" Taka kong tanong.

"Wala!" Pagalit niyang sabi at sinimangutan lang ako. Hala! Nagtatampo talaga siya.

"Argh! Leave me alone Renz!" Anas niya. Tinabig niya ang kamay ko na naglalaro sa hibla ng buhok niya.

"Thea kausapin mo ako ng maayos."ani ko.

"Argh! Renz ano ba. I want to be alone."Madiin niyang sabi.

"Miss Lonely Girl hindi pwede. We need to talk. So please lets talk about us. Ito naman oh, wala lang yun. Pero teka paano mo nga pala nalaman na may communication na kami ni Cleire? "tanong ko.

"Naiwan mo kanina iyong phone mo sa working table mo.Then your phone rang and I held it and answer the call.
Pamilyar sa akin ang boses ng caller.
So to make sure I asked her name then she told me that she is Cleire Perez." She answered.

"Babe, galit ka ba? " Nag-aalala kong tanong at niyakap ko siya mula sa gilid niya. Kanina ko pa kasi napapansin na hindi siya ngumingiti sa akin.

Nanatiling tikom ang bibig niya. Mas inayos ko ang pagyakap sa kaniya.
Hinalikan ko ng buhok niya at ang mukha niya. Ngayon alam ko na ang sagot hindi siya galit. Nagseselos siya.
Iyon iyong napifeel ko eh. Mga babae nga naman.

Felicitous InheritressTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon