Het leven achter Ghost Rockers

Dag 1

Marie word wakker door het gehuil van Alexia. Alweer. Ze heeft de hele nacht gehuild. Wout heeft rustig doorgeslapen terwijl Marie elke keer opstaat om Alexia te troosten. Ocharme het kleintje mist haar mama en papa wel heel erg. Vermoeid stapt ze uit bed. En loopt naar de logeerkamer waar Alexia slaapt. Het kleintje ligt heen en weer te spartelen met haar beentjes terwijl ze het uit krijst. Haar hoofdje ziet ook helemaal rood. Marie pakt haar op en voelt dat ze warm heeft. Snel pakt ze een thermometer en meet de temperatuur van Alexia. Als de thermometer piept kijkt ze 39 graden. Omg Alexia is ziek zegt Marie. Snel loopt ze met Alexia in haar armen naar haar kamer en probeert Wout wakker te maken. Wout !!! roept ze. Hmm zegt hij en opent één oog. Ik moet met Alexia naar de dokter. Ze heeft 39 graden koorts pas jij alsjeblieft even op Mauro en sta op zegt Marie. Even geeft ze Alexia aan Wout en kleed haar snel om en belt een dokter. Ze mag gelukkig direct gaan. Dan pakt ze Alexia terug en loopt naar haar kamer. Alexia stopt ocharme door de pijn niet met huilen. Als ze aangekleed is pakt Marie nog een flesje melk voor haar mee en zet haar in haar in de maxicosi. Daarna zet ze haar nog steeds huilend in de auto en rijdt zo snel ze mag naar de dokter.

Tinne word stilletjes wakker van de warme zonnestralen die door de gordijnen naar binnen schijnen. Ze draait haar om en ziet dat Juan nog slaapt. Stilletjes geeft ze hem een kus op zijn voorhoofd en staat dan rustig op. Ze loopt naar het koffiemachine dat in de kamer staat en zet haar zelf een kop koffie. Daarna gaat ze op het balkon van de kamer zitten en geniet nog even van de rust, de stilte en de zon. Ze hoort voetstappen als ze naar het raam kijkt en Juan het balkon op ziet komen. Goedemorgen liefje zegt hij. Goedemorgen zegt Tinne en doet teken dat hij langs haar moet komen zitten. Goed geslapen ? vraagt hij. Kei goed antwoord Tinne. Ook een kopje ? vraagt ze. Juan knikt. Als Tinne opstaat en naar binnen loopt. Juan geniet nu ook even van de zon die op zijn gelaat schijnt. Van de rust die er heerst op het eiland. Zo zalig.

Marie is ondertussen aangekomen bij de dokter. Alexia is ondertussen gestopt met huilen in de auto en doet een dutje. Marie wacht nu met haar in de wachtkamer. Mevrouw Verhulst zegt de dokter. Marie staat recht met de maxicosi en loopt naar binnen. Ze geeft de dokter beleefd een hand. En gaat dan zitten. Zo mevrouw Verhulst zeg het eens. Alexia heeft de hele nacht gehuild bijna en toen ik haar deze morgend ophaalde. Huilde ze en zag erg rood en zweette en toen ik haar koorts meette had ze 39 graden. Oké. Ik zal eens naar haar kijken zegt de dokter. Marie haalt Alexia uit haar maxicosi. Natuurlijk wordt ze wakker en begint ze te huilen. Ooh liefje toch. Het is oké. Ik ga je beter maken zegt de dokter lief tegen Alexia. Marie moet lachen en houdt Alexia vast terwijl de dokter naar haar hartje luistert. In haar keeltje kijkt en haar oortjes en nog even haar koorts meet. Het is gewoon een klein griepje dat ze heeft. Het is niks ernstigs zegt de dokter terwijl hij terug gaat zitten. Ooh fijn om dat te horen zegt Marie. Ik ga haar een siroopje voorschrijven. Daar zit een spuitje bij zodat je in haar mondje kan spuiten en ze het zo gemakkelijk kan nemen. Dat moet ze drie keer per dag nemen en dan zal ze snel beter zijn. Dank u dokter zegt Marie. Ze betaalt en vertrekt dan naar huis. Eerst nog snel langs de apotheker gelukkig slaapt Alexia alweer in de auto.

Tinne en Juan zitten op het balkon te genieten van de ochtendstond die er is in het Dominicaanse. Ik ga Marie even bellen om te vragen hoe Alexia haar eerste nacht bij hun is geweest. Juan knikt als Tinne naar binnen loopt en haar gsm pakt en dan terug op het balkon gaat zitten. Ze zoekt het nummer van Marie en belt haar dan. Marie is juist thuis aangekomen als haar gsm gaat. Ze kijkt. Ze zet de maxicosi bij Wout en Mauro neer in de zetel en neemt dan op. Hey Tinne zegt ze. Hey Marie. Hoe is het daar ? vraagt Marie. Goed. Prachtig weer, zon, zee en strand meer moet dat niet zijn. Ik bel eigenlijk om te vragen hoe het met Alexia is gegaan zegt Tinne. Marie kijkt naar Wout en twijfelt even wat ze moet zeggen maar ze kan niet liegen. Redelijk zegt ze dan maar. Redelijk ? Wat bedoel je ? vraagt Tinne nu iets wat bezorgd. Marie blijft stil. Ze wilt Tinne niet bezorgd maken op haar oh zo mooie huwelijksreis. Marie zeg wat er is zegt Tinne. Ze is ziek. Ze heeft de griep zegt Marie. Wat ? Ocharme zegt Tinne en ook Juan kijkt nu bezorgd naar Tinne. Ze heeft de hele nacht gehuild en vanochtend had ze 39 graden koorts. Ocharme mijn kleintje. Ik kom naar huis Marie. Nu. Ik kan mijn kleintje niet ziek bij jullie laten. Nee Tinne dat wil ik niet zegt Marie. Ja en toch ik kom naar huis zegt Tinne. Geniet nu alsjeblieft van je huwelijksreis. Ze heeft een siroopje gehad van de dokter. Ze word snel beter zegt Marie. Ik weet het niet zegt Tinne. Komaan ik zorg goed voor haar zegt Marie. Ik zie nog wel zegt Tinne en legt dan af. Wat is er ? vraagt Juan meteen. Alexia is ziek. Ze heeft 39 graden koorts en de griep. Juan ik kan haar nu niet alleen laten. Ze moet haar mama nu hebben. Ik wil naar huis gaan en voor haar gaan zorgen zegt ze. Juan staat recht en legt zijn hand op haar schouder. Als jij dat wilt. Dan doen we dat zegt hij. We maken een andere keer deze reis wel af. Ons engeltje komt voor.

En ? vraagt Wout. Als hij Marie's gezicht ziet als ze aflegd. Ik weet het niet zegt Marie. Ze was super bezorgd. Ik wil niet dat ze haar huwelijksreis stil legt. Ze moet ervan genieten. Ik kan wel zorgen voor Alexia. Kom hier zegt Wout en pakt haar vast in een stevige knuffel. Ze gaat terug komen he ? vraagt Marie;. Het is haar dochter. Haar engeltje. Ze gaat terugkomen zegt Wout. Dan kijken ze allebei naar de zetel. Daar zit Mauro in de zetel met Alexia in haar armen en ze kijken naar Bumba. Alexia heeft juist haar siroopje gepakt en ze lacht nu al terug. Ze wordt snel beter alleen spijtig van de huwelijksreis die Juan en Tinne nu gaan opgeven. Maar hun dochter is natuurlijk alles voor hun.