Het leven achter Ghost Rockers

Onverwacht telefoontje

Marie en Wout zijn het gelukkigste koppel ter wereld. Wout zorgt enorm goed voor Marie al is hij wel wat overbezorgd. Maar dat vind Marie niet erg. Ze heeft toch platte rust en ze heeft veel liever Wout bij haar dan alleen thuis te zitten. Hey liefje al wakker zegt hij als hij naar beneden loopt. Ja ik kon niet meer slapen. Begrijp ik zegt Wout en geeft Wout een kus. Ik hou zoveel van je zegt hij. Ik ook van jou antwoordt Marie. Marie draait haar om. Zou jij wel naar de bakker willen gaan voor ontbijt ? vraagt Marie sip. Allez voor jou doe ik alles zegt hij. Hij loopt snel terug naar boven om kleren aan te doen en dan vertrekt hij snel naar de bakker. Als voor zijn Marie en het kleintje.

Tinne en Juan liggen nog heerlijk in bed. Zelfs hun kleine dochter ligt nog te slapen. Marou ook het is weekend. Gelukkig voor hem want hij is stevig gaan door feesten gisteren. Die zal niet meteen uit zijn bed zijn. Tinne wordt zachtjes wakker en opeent haar oog. Ze zet haar recht als ze ziet dat Juan nog slaapt. Ze staat stilletjes op en loopt naar beneden. Ze wil niemand wakker maken. Eens uitslapen kan geen kwaad. Tinne neemt een kopje koffie en zet haar aan de keukentafel met haar tablet om het nieuws van de dag te bekijken. Als ze kleine voetstapjes hoort, Juan komt naar beneden met de kleine Alexia op zijn arm. Ooh zijn jullie ook wakker zegt Tinne. Onze dochter was wakker zegt Juan nog half wakker. Amai Mauro is ook laat thuis gekomen gisteren zegt Juan. Tinne kijkt de woonkamer rond Mauro zijn schoenen staan in het midden van de woonkamer, zijn jas hangt in de zetel, zijn bed op de trapleuning. Ach zegt Tinne. Hij zit in zijn jeugdjaren.

Wout is terug van de wakker. Hij zet het ontbijt klaar als ook Marie aanschuift. Ik heb honger zegt ze. Wout moet lachen. Wanneer heb jij geen honger ? vraagt Wout. Ook Marie moet lachen maar dat is nu eenmaal zo als je zwanger bent. Elindo en Noortje komen straks langs zegt Marie. Dat is toch goed voor je he ? Tuurlijk zegt Wout. Het zijn onze vrienden die mogen altijd komen. We hebben toch niks te doen en we kunnen en mogen niks doen dus waarom niet.

Tinne is aan het poetsen terwijl Juan met Alexia naar tv kijkt. Een nog heel slaperige Mauro komt de trap afgewandelt. Goeiemorgen broertje zegt Tinne en geeft hem schouderduw. Seg niet zo luid zegt hij. Oei kater ? zegt Tinne lachend. Haha grappig zegt Mauro. Pak maar een aspirine uit de kast zegt Tinne. Juan kijkt hem achterna en moet lachen. Hij herkent zich zelf er wel een beetje in. Plots gaat Juan zijn gsm. Hij zet Alexia naast hem in de zetel en neemt zijn gsm op. Tinne is Mauro aan het helpen want hij vond de apirines niet.

Juan : Hallo met Juan Gerlo.

Onbekende : Dag Meneer Gerlo. U spreekt met het gerechtshof buitenlands zaken. Ik bel u in verband met u vader. Hij is gisterenavond op gepakt in Luxembourg. We willen graag dat u hem komt identificeren.

Juan : Wat mijn vader ? Sorry maar dat kan niet mijn vader is dood.

Onbekende : Noemt u vader Antonio Gerlo ?

Juan : Ja.

Onbekende: Misschien komt u toch maar best. Ik verwacht u om 13 uur in de gevangenis van Antwerpen.

Juan : Ik zal er zijn.

Juan legt af. Van alle vragen gaan door zijn hoofd. Tinne ziet zijn gezicht en loopt naar hem toe. Gaat het wel ? vraagt ze. Ze hebben mijn vader opgepakt zegt hij aarzelend. Hoe je vader was toch dood ? zegt Tinne verbaasd. Ja blijkbaar niet he zegt Juan. Ik moet om 13 uur in de gevangenis zijn. Ik ga met je mee zegt Tinne meteen. En Alexia en Mauro ? vraagt Juan. Mauro overleeft het wel. Hij gaat waarschijnlijk toch de hele dag in bed liggen en Alexia nemen we mee. Ik mag toch niet mee tot aan je vader. Ik kan wel op haar passen. Juan knikt en geeft haar een knuffel. Het komt allemaal goed fluistert Tinne hem toe.

13 uur in de namiddag is het zover. Mauro is zoals Tinne zei in zijn bed gekropen. Tinne zet Alexia in de buggy als ze hand in hand richting de gevangenis van Antwerpen wandelen. Tinne voelt Juan zijn handen trillen. Dat is normaal. Het is allemaal nog al spannend als je je vader voor jaren niet hebt gezien. Hij niet dood blijkt te zijn maar wel in is opgepakt. Ze lopen de gevangenis binnen. Een man met een kostuum met een agent komt meteen naar Juan. Meneer Gerlo ? vraagt de man. Juan knikt. Succes zegt Tinne als hij meewandelt met de man. Tinne wacht met Alexia aan het onthaal.

Zo meneer Gerlo zoals ik hem vernomen dacht u dat u vader dood was ? Ja zegt Juan. Mijn moeder heeft mij dat altijd verteld. Als je wilt weten waarom en waarom hij is opgepakt. Dat zal je hem zelf moeten vragen. U mag even met hem praten als het voor u genoeg is doet u maar teken. De man doet teken naar Juan dat hij mag gaan zitten. Voor hem is de deur waar zijn vader door komt. Zijn hart klopt in zijn keel, zijn handen trillen en zweten. Hij staart naar de deur en ademt diep in en uit als de klink plots omlaag gaat. En de deur zachtjes open gaat.  

Zo toch een nieuw deel van dit verhaal al had ik niet echt veen inspiratie heb ik jullie toch iets kunnen geven en ik hoop dat het goed is. Ik heb het druk voor school dus minder tijd om te schrijven maar het verhaal gaat zeker nog door het stopt net wees daar maar zeker van. Vergeet morgen niet de nieuwe videoclip van Ghost Rockers 'Vallen en weer opstaan' te checken. En morgen zie ik jullie  weer in het andere verhaal met een nieuw deeltje. Hou van jullie. Blijf reageren !!! Yenthe xxx