Beyaz Porsche'li Prensin Kayıp Prensesi (TAMAMLANDI)Bu Defa B'aşka- Seri 2

43.Bölüm

Bölüm Şarkılarımız: Vusal Kara/Yüzsüz Yürek Cover - Ebru Gündeş/Ağlamayacağım

Basın toplantısının ardından salondan ayrıldı. Rahatlamak için yakasındaki kravatı gevşetti. Kendini kuş gibi hafiflemiş hissediyordu. Mutluydu. Bunca zaman duygularını abluka altına almakla büyük hata yapmıştı. Bu çatışmanın ne Gazel'e ne de kendisine faydası olmuştu. Gerçek apaçık şekilde ortadayken kabullenmemek, aşktan bir veba gibi bahsedip kaçınmak, kaçabileceğini düşünmek, gurur yapıp direnmek saçmalıktan başka bir şey değildi.

Asil şimdi daha bir özgürdü. Hislerini söylemenin verdiği bir rahatlık vardı üzerinde. Sanki bu an ilişkileri için dönüm noktası olacakmış gibi geliyordu ve bunu olumlu anlamda düşünmek istiyordu. Arabasına yerleştiğinde telefonunu kontrol etti. Bir sürü çağrı ve mesajlar vardı. Bir ümit Gazel'den de beklemişti bir tepki ama bu kadar kolay olmayacağını bildiğinden, yapacakları da bitmediğinden üzerinde durmamış, hevesini kıracak negatif düşüncelerden ve davranışlardan ısrarla kaçınmıştı. Yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişti. Asıl mücadelesi bu noktada başlıyordu.

Telefonunu iç cebine koyacağı sırada ekrandaki ismi gördü ve gülümsedi. Zamanlaması mükemmeldi arkadaşının. Onu bu ilişkinin başlamasındaki payı hayatındaki kredisi gibi fazla olunca geri çevirmeden açtı. Aheste bir hareketle kulağına dayadığı telefonu muzip bir sesle yanıtladı.

'' Ben de ne zaman ararsın diye bekliyordum. İyi insanmışsın.''

'' Bir de dalga geçebiliyorsun! Ama hiç boşuna heves etme, sana felaket kızgınım çocuk!''

Sanki kız karşısındaymış gibi gözlerini devirdi.

'' Bunu sesinden anlayabiliyorum.''

'' Sen ne yaptın böyle Allah aşkına ? ''

'' Bir haltlar yedim işte.''

Miray elinde olsa telefonun içinden ellerini uzatacak ve kendisini boğacaktı. O derece öfkeliydi. Kadınların çok sinirlendi mi ne yapacağı gerçekten belli olmuyordu. Miray da sağı solu kestirilemeyen o insanlardan biriydi.

'' Aferin sana, aferin! Hadi bir eşeklik edip yapacağını yapmışsın, insan bir haber eder. Şuraya bak, arkadaşımızın evlendiğini televizyon ekranından duyuyoruz...''

Asil sıkıntıyla yüzünü buruşturup boşta kalan elini saçlarının arasına kaydırdı. Bu konuda suçlu olduğunu kabul ediyordu.

'' Sadece senden değil, ailemden de uzun bir süre gizledim.''

'' Asil, içimden bir ses senin hâlâ bir şeyler sakladığını söylüyor...''

'' Köşeye sıkıştırma işini bir kenara bıraksan da bana bir akıl versen ? ''

Miray bir an duraksar gibi oldu.

'' Ne konuda ? ''

'' Onu aşkıma inandırmam gerek Miray.''

'' Bunu bugün yaptığını sanıyordum ? ''

'' Bu kadarı ikna olması için yeterli değil...''

'' Sen şuna yaptıklarımı telafi etmez de de düz hesap olsun!''

Çocuk gibi azarlanıyor olmasına belki de ilk kez takılmıyordu Asil. Hak ettiğini biliyordu çünkü.

'' Anlaşılan kaçışım yok. O eşeği sudan getirmeye niyetli gibisin.''

'' Hah onu bileydin çocuk! Bana bak, aklın varsa ben gelene kadar o kızın gönlünü alırsın. Yoksa gözünün yaşına bakmayacağımı bil.''

'' Mesajınız alındı Miray hanım,'' derken keyifsizce de olsa güldü.