Beyaz Porsche'li Prensin Kayıp Prensesi (TAMAMLANDI)Bu Defa B'aşka- Seri 2

53. Bölüm

Bölüm Şarkımız: Bahadır Tatlıöz/ Takvim

Akın ailesi büyük bir sevinçle karşılamıştı gelen haberi. Berk artık bir kız babasıydı. Onun o pimpirikli, heyecanlı halleri en çok abisi Arda'yı eğlendiriyor ve takılmasına sebebiyet veriyordu.

Melis'in odasındaki gülüşmelerin sebebi de aralarında geçen diyaloglardı. Çiğdem eltisi Melis'le yakından ilgilenirken Arda da kardeşine bu konuda bazı tüyolar veriyor, babalığın püf noktalarından bahsediyordu. 

İkizler, Gazel ve Asil'se o sıralarda bebek bölümündeki koridorda, camın ardından yeğenlerine bakıyorlardı. Kuvözdeki Naz bebeğin hazırlanmasını hayranlıkla izleyen ikizler kendi arasında iltifat yağdırıp kime benzediği konusunda tartışırken Asil ve Gazel büyülenmiş gibi bebeği ve onun hareketlerini izliyorlardı.

'' Ne kadar da küçük,'' dedi Asil gözlerini bir an bile ondan alamazken.

''İnsan buna dokunmaya bile kıyamaz Gazel. Şuna baksana, el kadar...''

Gazel de ona katılır gibi ağır ağır başını salladı.

'' Bizim de bebeğimiz böyle mi olacak şimdi ?''

'' Evet, o da böyle olacak.''

'' Keşke biraz daha ele avuca sığsalardı. Fasulye gibi bunlar. Allah aşkına, ben nasıl tutacağım bu çocuğu böyleyken ? İncitirim onu...''

'' E o zaman ben de tutmayayım.''

'' Sen de mi ?''

'' Farkındaysan ben de ilk kez çocuk sahibi oluyorum. Yani daha önce böyle küçük bir bebeği kucağa almışlığım yok. Ama senin gibi sorumluluktan kaytarmak için bahaneler üretmiyorum,'' diye söyleyip başını küskünce diğer yana çevirdi. Bunun üzerine Asil hızla yan tarafına dönüp tatlı diliyle suçlamalarını veto etti. 

'' Sen yanlış anladın beni hayatım. Ben tabi ki de her an yanınızda olacağım. Sadece korkuyorum. Onu incitmekten korkuyorum. Ona arzu ettiği gibi bir baba olamamaktan çok korkuyorum Gazel.''

Gazel adamın o mahzun haline kıyamadı. Ayasını yavaşça yanağına yasladı ve sevecen bir ifadeyle gözlerinin içine baktı.

'' Korkma, sen çok iyi bir baba olacaksın kızımıza.''

Asil gözlerinin yandığını hissederken eşinin yanağındaki elini takip etti. Gazel'in bahşettiği bir iki söz ve o sözlerin arkasına sakladığı güveni yetmişti kalbindeki umutları baştan ayağı yeşertmeye. Kalbi göğüs kafesinin içinde çaresiz bir ritimle çırpınırken Gazel sözlerini süsleyerek sürdürmüştü.

''Sen onun ilk kahramanı olacaksın Asil. Bu yüzden kızımızı incitmen mümkün değil.''

Gülümsemesini derinleştirip baktı ona. Elini farkında olmadan karnına indirdi. Doğum anıyla ilgili bazı korkuları yok değildi. Ama Gazel aklını bunlarla bulandırmıyordu. Geçen gün kendi başına izlediği doğum anı videosu azıcık moralini bozup korkusunu körüklese de bugün gördükleri fikrini tamamiyle değiştirmişti. Asil ve kendisine ait bu bebeği dünyaya getirmeyi her şeyden çok istiyordu. Elinde olsa bugün eline almak isterdi onu. Bebeği için çok fedakarlıklarda bulunmuştu Gazel. Hayallerinden vazgeçmişti ve bundan zerre pişmanlık duymuyordu. Anne olmak böyle bir şeydi galiba. O duyguyu belki çok küçük yaşta, hiç istemediği bir anda yaşamak durumunda kalmıştı; lakin Gazel bu detaylara takılmıyordu. Arzu ettiği şeylerden biri de buydu. Sevdiği insanla bir hayat kurmak ve o saadetini bebeğiyle taçlandırmaktı. Hayatındaki tüm taşlar yavaş yavaş da olsa yerine oturmuştu. O çok arzu ettiği, gıptayla baktığı aileye de sahipti artık. Sıranın bir gün hayallerine de geleceğini biliyordu. Çünkü en büyük destekçisi yanındaki adamdı. Asil günden güne olumlu anlamda kendisini şaşırtmaya ve de geliştirmeye devam ediyordu. Yaptığı sürprizler, aldığı hediyeler, kaçırdıkları her anı telafi etmeye çalışması, tartışmaları esnasındaki o sükutu, kırmamak için elinden geleni yapması hepsi ama hepsi Gazel için başka bir anlam ifade ediyordu. Tek sorun sevgilerini dile getirmede acemilik yaşıyor oluşlarıydı ki, Gazel Asil'e göre bu konuda bir adım daha geride olan taraftı. Korkuları sebebiyle dile getiremiyordu bazı şeyleri. Bu anların büyüsünü kaçırmamak adına da susmakla yetiniyordu çoğu zaman.