Bölüm Şarkımız: Buray/Seni Sevmiyorum Artık
Birine verilmiş bir sözü yoktu Asil'in. Hatta şu saatten sonra gidebileceği herhangi bir yeri bile yoktu. Bir anda ağzından dökülmüştü sözleri. Önlenemez bir duygu tufanına kıstırıldığı ve de kandırıldığını hatırladığı için kendine derin bir çukur kazmış, içine dalarak oradan ardına bakmadan kaçmaya çalışmıştı. Bir de Gazel'in o anlarda dolan gözleriyle verdiği sessiz tepki bir türlü gözünün önünden gitmek bilmiyordu. Hüzne ebediyen misafirlik edecekmiş gibi duran parlak yeşil gözlerini hatırladıkça canı yanıyordu.
Yine soluğu gerisin geriye indiği barda almışsa en büyük sebebi buydu. Bir şekilde kafasını boşaltması lazımdı. Taburelerden tekine yerleşip siparişini verdiğinde sertçe yüzünü sıvazladı. Dış görünüşünde meydana gelen hasardan ötürü dikkat çektiğini bilse de mevzunun üzerinde durmuyor, onların merak dolu bakışlarını aldırmıyordu. Aklı bütünüyle Gazel ve küçük kıza odaklıydı. Bu yüzden çevresinde olup biten hiçbir şeyin farkında değildi. Kendi hakkında konuşan kadın ve kızların bile dediklerini kulak ardı ediyordu. Kadehlerin biri gidip diğeri gelirken omzunda sıcak bir temas hissetti. Başını gayri ihtiyari bir şekilde yukarı kaldırdığında Harun abisini gördü ve buna fazlasıyla şaşırdı.
'' Asil ?''
Adamın endişe dolu sesini algıladığında yalpalayarak ayağa kalktı.
'' Abi, hoş geldin. Senin burada olduğunu bilmiyordum.''
Asil'in kayıtsız çıkan sesinden ziyade görüntüsüyle ilgileniyordu Harun.
'' Çocuklar haber verince hemen atladım geldim. Neler olmuş öyle Allah aşkına ?''
'' Büyütülecek bir şey değil abi.''
Asil'in kaçamak cevabına kızan adam yanındaki boş tabureye oturdu.
'' Nasıl değil kardeşim ? Aynaya bakmadın herhalde sen! Neden bizimkilere bırakmadın ki ? Onlar burada güvenliği sağlamak için var!''
Abisinden bir posta daha azar yiyen Asil kabahat işlememesine rağmen gözlerini kaçırdı.
'' Her şey bir anda oldu bitti abi. Ben de pek anlayamadım yani.'' Sesi eski gücünü yakalamış gibi tok çıkmıştı. '' Gerçekten iyiyim ama. Gazel sağ olsun, gerekeni yaptı zaten.''
'' Kim bilir kız da ne haldedir şimdi,'' diyen abisine karşılık uzun bir iç çekti. O son sözlerinden sonra kızın berbat bir halde olduğunu bildiğinden sessiz kaldı. Gazel yardım için elini uzatacak kadar merhamet sahibiyken Asil kin güden ahmağın tekiydi. Tüm bunları Harun abisine anlatamayacağından konuya açıklık getirdi, olanı biteni süslemeden anlattı. Küçük kızdan da bahsetti.
'' Kimi kimsesi yok mu yani ? ''
''Bana söylediği bu abi." Elindeki kadehle oyalandı bir süre. Asil'in keyfi ciddi anlamda kaçıktı. Sıkıntıyla başını geriye yatıran Harun da düşünceli şekilde çenesini kaşıdı. Duydukları onunda çok hoşuna gitmemişti. Otelindeki güvenlik zafiyetinin hesabını da muhakkak soracaktı. O adamların kim olduğu, burada ne aradığı hakkında bir fikre sahip olmasa da küçücük kıza uyguladıkları zorbalık bir kız babası olarak onu da sinirlendirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beyaz Porsche'li Prensin Kayıp Prensesi (TAMAMLANDI)Bu Defa B'aşka- Seri 2
RomanceKliplerimiz; https://drive.google.com/file/d/1FElHtJaIutrcYpEnmXeCFIAWz7cl1RCm/view (Flüt Solo Mustafa Tuna- Sebebim parçasının fonu eşliğindedir.) https://drive.google.com/file/d/125EOhG4QD5jEcZVhUcCjZWMTXhBGGexh/view?usp=sharing Bu hikaye tüm hakl...