CHAPTER 4

2.4K 110 9
                                        

CHAPTER 4


WESLEY'S POV

Monday. Maaga akong pumasok dahil may usapan kame ng soccer team ng academy na sasali ako sa morning practice nila. I was on locker room when the flag ceremony ended. Sa mga narinig ko sa mga schoolmates ko there was a student who made a commotion and made up their morning laughing because of the good show. Na curious ako ng kaunti pero hindi na ako nagtanong pa. I'm not interested.

So, i went to the field and join our school soccer team. 'I'm excited!'

After an hour of soccer practice nag paalam ako sa team captain na may lakad ako. Pinayagan ako pero may isang kundisiyon. I was required to kick the ball from the center of the field going to the goal post.

'Chicken yan!'

So, i concentrate and i hit the ball harder than i expected and it went up in the air. Unexpectedly it went on different direction and BOOM! I hit a girl directly on her head. Nakita ko kung paano siya nagpa gewang gewang na parang lasing. Hahaha! I swear it was funny for a couple of seconds pero bigla akong na guilty.

'My bad!'

"HAHAHAHAHAHA" malakas na tawanan ng ibang team members.

"BWAHAHAHAHAHAHA, 1 DOWN!" Pilyong sigaw ni Alex yung pinaka malaking katawan sa soccer team.

"Oh-ow.. Now your dead Wes." Hindi makapaniwalang sabi ni Allan yung Team Captain namin at bahagyang natatawa sa nakita.

"Allan siya yung bagong students yung nag dive sa flag ceremony kanina." Sigaw ni Karlo yung negrong player at sabay tawa ng malakas.

"Malas naman niyang transferee na yan hindi bumagay sa name niyang LUCKY! Dapat name niya UNLUCKY!" Sabay sabay silang nagtawan sa field. Napakamot lang ako sa ulo.

'Dammit anong sasabihin ko lagot ako neto.'

'Alam ko na! I have brilliant idea. Ipapatikim ko sayo ang famous WESLEY ONGPAUCO CHARM! Big smile and konting pa cute lang, taob yan!'

**EVIL SMILE**

Mabilis akong tumakbo papalapit dun sa student. Paglapit ko mga ilang dipa sa kanya narinig ko siyang nagsasalita mag isa.

"Mercury, Venus, Earth, Mars... Ha ha ha!" sabay tawa niya.

'Lagot napalakas ata yung tama ng bola sa kanya.'

"Hey, Miss are you okay?" Nag aalalang tanong ko. Lumingon lingon muna siya sa paligid na parang lasing bago humarap saken na namumungay ang mata.

"Huh, Oo naman! Tinamaan lang naman ako ng bola ng soccer sa ulo sinong hindi magiging okay!?" sarkastikong sagot niya habang nakaturo sa sarili niya.

"Sorry! I thought your not okay miss. Narinig kasi kitang nire-recite yung solar system kanina eh, assignment niyo?" Sabay kamot sa ulo ko dahil kinakabahan ako baka nagka amnesia na siya. "Pwedeng paabot na din nung bola?"

'Badtrip ba't yun ang sinabi ko. Patay kang bata ka!'

Dahan-dahan niyang dinampot yung bola. Please please huwag mong bubutasin yung bola. Mahinang panalangin ko.

"Yan sa susunod sa goal mo patamain yung bola, huwag sa ulo ng students jusmiyo!" sigaw niya kasabay na hinagis pataas yung bola. Mabilis naman akong napatalon para saluhin yung bola. Hindi ko ugaling magpakitang gilas kahit kanino (except with my grandparents) but i find it weird sa ikinikilos ko.

Lucky Me (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon