Lucky Me (COMPLETED)

CHAPTER 60

CHAPTER 60

LUCKY'S POV

I'm in shocked. Numb. I can't even feel my feet on the ground. Tulala akong nakaupo sa cr dahil hindi ako maka get over sa nangyari sa amin kanina. Hindi ko na rin alam kung paano ako nakabalik VIP Room mag isa ng ganito ang sitwasiyon ko. Tinakasan ako ng katinuan matapos akong makipag—

'Ughh, Kenneth mapapatay talaga kita.'

Hiyang hiya ako sa sarili. Malamang pinagtatawanan na niya ako ngayon. Paano pinatunayan ko lang sa kanya talagang malandi ako. I can't even look directly on his chocolate brown eyes. I'm completely lost when i look into his eyes. Like he was a vampire compelling his prey.

'How can he manage to be angry and fucking horny at the same time?'

'Tss, Rabbit ampota!'

"Lucky, tikman mo tong spicy chicken sobrang sarap." Alok ni Wesley. Nakatulala lang ako sa kamay niya na malapit na sa bibig ko. Napilitan akong ibuka ng bahagya ang bibig ko para tanggapin ang inaalok niya

"Hmm. Masarap nga." Pekeng tawa ko.

"Wait may naiwan pang sauce." Automatic umangat ang kamay niya at may tinanggal sa gilid ng labi ko. Agad niya isinubo ang daliri na nalagyan ng sauce. Childish but sexy.

'Bakit ba hindi na lang ako kay Wesley nagkaganito? Bakit pa kailangang sa pinsan niya pang may tagas ang utak? Atleast kay Wesley kahit papaano may pinagsamahan na kami. Nagpapahawak na ako sa kamay, nagpapayakap, nagpapahalik sa noo. Kay Kenneth? Walang minutong hindi kami nag tatalo, nagsisigawan, nag aasaran at lately ang makipag manyakan. Tch! Huhuhu'

"T-thanks." Mahinang bigkas ko. Nailang ako bigla. Dumampot ako ng nachos at inalok din siya.

"A-AR-ARAY yung nachos lang huwag yung daliri ko." Winisik wisik ko ang kamay ko sa ere. Tumawa siya ng malakas at pinisil ang kaliwang pisngi ko. Tinitigan ko siya at doon ko lang napagtantong may tama na siya. Nang lingunin ko sila Andi at Marlon mukhang ganun din sila. Ako, si Ytchee at Kenneth nalang ang natitirang matino.

Hanggang ngayon na gi-guilty parin ako sa ginawa ko kay Wesley kanina. Ang ganda ko naman masiyado para paulit ulit na i-turn down ang mga proposal niya. Kaya ng makita ko siya kanina hindi ko napigilang yakapin siya at mag sorry. And then it happened, na recharge na naman ako. He's presence is illuminating. He smile brightens up my day. My very own human power bank.

I know napaka selfish ko, mean and insentive. Sarili ko lang ang iniisip ko at hindi ko iniisip may nasasaktan akong isang tao. Pero anong magagawa ko kung hindi pa ako handa sa gusto niyang mangyari. Gusto ko naman talaga si Wesley nag aalinlangan lang talaga ako dahil sa tuwing nakakasama ko siya si Jasper ang nakikita ko hindi ang isang Wesley Ongpauco.

"Gusto mo pa?" Alok ni Wesley sa akin. Umiling lang ako bilang pagtanggi. Pag angat ko ng tingin nagtama ang mga mata ni Kenneth. He was furious. Bigla akong nag iwas ng tingin.

'What? Gusto rin ba niya ng Nachos?'

'Huwag mong ugaliing pagselosin ako Gonzaga may paglalagyan ka.'

'Huwag mong ugaliing pagselosin ako Gonzaga may paglalagyan ka.'

Napapikit ako ng maalala ang huling sinabi niya. Is that for real? Hanggang ngayon hindi pa rin kasi ako maka get over. Para akong nasa cloud nine at paulit ulit na nag pi-play sa utak ko ang mga nangyari samin kanina.

"Hoy, Inday nagbisyo ka pala hindi mo man lang ako sinama." Naudlot ang pag di-day dream ko ng magsalita si Ytchee sa tabi ko.

"Tara yosi tayo sa labas." Aya ko na ikinagalak niya.