Lucky Me (COMPLETED)

CHAPTER 53

CHAPTER 53

MARLON'S POV

"Andi that's enough, Marlon take him outside." Nagulat ako ng banggitin ni Kenneth ang pangalan ko. Natataranta akong lumapit kay Andi. Masiyado akong nalunod sa mga eksena nila kanina.

"Huwag mong asahang pagtatakpan namin ang kalandian mo. Ginawa mo yan mag isa namnamin mo ang consequense mag isa." Madiing wika ni Andi bago tumalikod at mabilis lumabas ng suite.

"Ses, wait! Ytchee dito ka lang kausapin ko lang si Andi." mabilis akong humabol papalabas ng suite.

Gusto ko sanang mag paiwan para malaman ko ang boung pangyayari, kaso hindi ko naman pwedeng pabayaan na lang sa pag iinarte itong si Andi. Kainis, tsismis na naging bato pa.

Parang maaaning na ako sa mga eksena nila ngayong umaga. Hindi parin ako maka move on sa nakita ko kanina. Si Lucky at Sir Adam? No way, alam kong naga-gwapuhan si Lucky kay Sir noon pa pero yung may ganitong eksena na magkasama sila sa suite ni ser Adam, Bonggels ni Inday! Maloloka ang mga kagrupo ko kung malalaman nila na may ganitong eksena ngayon sa Baguio. Pero nag aalala din ako sa kalagayan ni Lucky. Hindi ugali ni Mj ang magbanta sa hangin wala sa vocabulary niya yun. Hindi pa ba nauubos ang kamalasan niya at hanggang Baguio sinusundan pa siya?

"Andi wait." Nauna siyang pumasok ng elevator at mabilis akong sumunod.

"Ano bang nangyayari sayo ha!" hinihingal na sambit ko sa kanya.

"Anong nangyayari sa akin? Bakit hindi mo tanungin yung higad nating kaibigan kung anong nangyari sa kanya?"

"Andi, Oo given na nakita natin sila sa ganung sitwasyon. But it doesn't mean may nangyari talaga sa kanila." Hindi sa pinapanigan ko si Lucky but for the benefit of the doubt may karapatan pa rin siyang i-explain ang side niya.

"Pwede ba Marlon, ang aga aga huwag kang magtanga-tangahan." Naiinis na sagot ni Andi.

"At ikaw naman ang aga aga huwag kang mag asim asiman."

"You don't understand." Galit na lingon niya akin.

"Alin dun ang hindi ko maintindihan? Yung nagseselos ka kay Lucky o yung pang best actress na eksena mo kanina?"

Galit parin ang itsura niya pero ng banggitin ko ang ginawa niya, hindi ko alam kong namalikmata lang ako dahil nakita ko ang lungkot sa mga mata niya.

"Hindi ka nag iisa Andi. I feel you." Alo ko sa kanya. Ang hirap kapag ang mga bakla ang nad da-drama daming ek-ek.

"Eh bakit parang kinakampihan mo pa siya?"

"Wala akong kinakampihan sa inyo ses. But i think you're being unfair Andi." Mahinahong sagot ko.

"And do you think he's being fair?" singhal niya at naunang lumabas ng elevator. Sinundan ko siya papalabas hanggang makapasok kami sa loob ng suite namin.

"Alam mo hindi kita maintindihan eh, nagagalit ka sa kanya pero hindi mo man lang inaalam ang buong pangyayari kung bakit nasa ganun silang eksena."

"Kitang kita mo na ang ebidesiya Marlon, ano pa bang gusto mong malaman."

"Eh ano naman ngayon kung sakaling yun nga ang katotohanan?" hindi siya kaagad nakasagot pero bakas sa mukha ni Andi ang pagkadismaya sa isinagot ko.

"Sinundan mo ba ako dito para i-comfort o para galitin ako lalo?" Napairap lang ako.

Alam kong alam niya na wala sana kami sa ganitong sitwasyon kong nakinig muna siya sa paliwanag nila.