Çam Kozalağı "Hırçın"

50.Bölüm-Ameliyat

Kaşlarım çatıktı çoğu zaman olduğu gibi. 
Bir tarfım Batın'a hak verirken bir tarafım...

Emir'in mutluluğuna karşı Buse'ye acı çektirmek mantıklı gelmiyordu bana.

"Batın haklı Dicle. Şu an karşısına çıkmam her şeyi alt üst eder."

Öksürdü. "Biraz dinlensem iyi olacak."

Batın Buse'nin kolunu tuttu.
"Sen Emir'in yanına gir."

Başımla onaylayıp içeri girdim.
Emir camdan dışarı bakıyordu yattığı yerden.

"Ne yapıyormuş bakalım benim sırdaşım." Yanına doğru oturdum.

"Yaşıyormuş." diye sitem etti.

"Oh oh ne güzel." Güldüm.

"Neler oldu ben yokken?" diye sordu.

"Üniversite sınavı daha bir yaklaştı Emir beey!"
Elimi salladım.

"Bak işte. Ölseydim öyle bir derdim olmayacaktı." dedi dalga geçerek.
Bu hali garibime gitti.

Ama güzeldi.

"Uyanmanı beklerken ben çalıştım valla. Sen düşüneceksin gerisini."

İkimiz de gülmeye başladığımızda içten gülüşünün ne kadar mükemmel olduğuna bakakaldım.

Ama gülüşümü bozmadım.

"Artık çalıştırırsınız beni de."

Geri yasladım.
"Bakacağız artık. O kadar kolay değil."

"Bak sen."

Sessiz kaldık.

"Buse ile konuştum. "

Nefesim boğazıma takıldı ve öksürmeye başladım.
Öksürük ciddileşince nefes alamayacak gibi oldum ve cebimdeki astım ilacımı çıkardım.

"Ne?" diye sorabildim kendime geldiğimde.

"Konuştum işte. Rüyama geldi."

Omurgamdan aşağı ürperti yayılırken gözlerim istemsizce doldu.
Rüyasına...

"Peki ne konuştunuz?" diye sordum tereddütle.

"Çok hatırlayamıyorum. Ama ölmemem gerektiğini anladığım anlardı. Onun için yaşayacağım Dicle."

Ellerimin titreyişini saklamak için arkama sakladım.

"P-peki. Nasıl hissediyorsun?"

"Hala eksiğim. Ama daha pozitifim."

Başımla onayladım.
"Ne güzel."

Duraksadım.

"Emir diyelim ki şu kapıdan Buse geldi. Ölmedim yaşıyorum dedi. Ne hissedersin?" diye sordum.

Bakakaldı bana.
Teklediğini hissettim.

"Sarılırdım. Asla da bırakmazdım. Bir saniye yanımdan ayırmazdım. Çünkü bir daha kaybetmeye dayanamazdım onu."

Sesi titredi.

"Öyle de yapacağım zaten."

İkidir böyle beni şaşırtması dikkatini çekmişti. Bir şey belli etmemeye çalışırken açıkladı.

"Bir gün hakkımla ölüp ona kavuştuğumda asla bırakmayacağım."

Buse gelebilirdi. Emir'e hiçbir şeycik olmazdı. Daha kötü olmazdı. Daha iyi olurdu. Batın yanlış düşünüyordu.