Toygar Işıklı- Bırak Sende Kaybolayım
Ömrümü ömrüne doladım.
Bırak sende kaybolayım.
"
Üniversiteli mi olacağım şimdi?"
Üzerimdeki mezuniyet elbisesine baktım.
"Evli ve üniversiteli!" diye coşkuyla bağırdı Buse.
"Sessiz olur musun Buse?"
Annem aşağıdaydı ve henüz evlendiğimizi bilmiyordu.
Sadece evleneceğimizi biliyordu.
Evliliğimiz üzerinden yaklaşık 2 ay geçmişti.
Batın bir gün kolumdan tutup babamın yanına getirmişti ve beni sevdiğini evlenmek istediğini söylemişti. Şok olmuştum.
Babam ilk başta tepki göstermese bile sinirlendiğini sonradan bana apaçık belli etmişti.
Hayır yaşımızı küçük görmüyordu. Çünkü kendisi annemle aynı bizim yaşımızda evlenmişti.
Sadece babam ilk bu kararı benden duymak istiyordu.
Bir şekilde yumuşatmıştık ama babamı.
Buse herkesin karşısına teker teker çıkmıştı.
İlk annesinin karşısına çıkmıştı.
O olaydan bahsetmek istemiyorum çünki her hatırladığımda ağlamamı gerektirecek kadar dolu dolu hissediyordum.
Artık özgürce dolaşabiliyordu etrafta.
Şimdi de mezuniyet elbisemi giymiştim. Karşısında dikiliyordum.
Makyajımı o yapacaktı.
Buse geride bıraktığı lise hayatını dışarıdan bitirmeyi planlıyordu.
Sonra da üniversiteye Emir ile beraber başlayacaklardı.
Emir 2 yıl Buse'yi bekleyecekti.
Bu süreçte dil kurslarına gidip boş kalmamayı planlıyordu tabii.
"Makyajın bitti!"
Buse neşeliydi.
Efsane bir neşesi vardı ve geldiği tam anlamıyla aramıza katıldığı günden beri bizi neşelendiriyordu.
"Çok sağol ya."
Aynada kendime baktım. Gayet iyi olmuştum.
"Miray nerde?" diye sordu bana.
"Bize güvenmiyormuş kuaföre gitti." diye söylenerek ayağa kalktım.
Titreyen telefonuna baktı.
"Batın gelmiş." dedi.
"O zaman gidelim."
Beraber aşağı indik.
"Anne, teyze görüşürüz!"
"İyi eğlenceler geç kalmayın."
Kapıya çıktığımda Batın arabasına yaslanmış bizi bekliyordu.
Bizi görünce doğuldu.
"Bu gece hanginizi koruyacağım şimdi ben?" diye sordu hafif sinirli bir şekilde.
"Bu kadar güzel olmamalıydınız."
Omuz silktim ve gülümsedim.
İyiydik. Onunla hep iyiydik.
Mutluyduk ve bu bozulmayacak gibi hissediyordum.
Araba yolculuğu kısaydı. Mezuniyetin olduğu otele geldiğimizde Batın'ın bir koluna ben bir koluna Buse girdi.
İleride bizi bekleyen Emir'e kadar yürüdük.
Batın Buse'yi Emir'e teslim etti.
İki çift yan yana yürürken, Ege ve Miray'ı gördük içeride.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çam Kozalağı "Hırçın"
أدب المراهقينBu hayatta her şey insanın istediği gibi gitmeyebilir. Zorluklarıyla var çünkü hayat. Dünya da ki insanların kötülüğünden gerçek anlamlı hayatı yaşayamayabiliriz bazen. İşte bu kitap, her kötülüğe, her kırıklığa, her iyiliğe rağmen pes etmemeyi aş...
