Runner Up's Promise *Season 1 Completed*

-Sports Fest-

-Sports Fest-

Sports Fest.. hay.. Whatever... Nakakaboring naman yan...walang gagawin kung hindi maglaro, maglaro at maglaro.... para saan pa ba yan... :S

"Hoy Jake! Tandaan mo ang Araw na ito! Dahil ngayong araw kita tatalunin! HMMMPPP!" Alam niyo na kung sino siya hindi ba? Sino pa nga ba ang gusto akong matalo at laging naghahamon... 

"Sige... intayin kita:P" pang-asar ko sa kanya. Pero kaya lang naman ako anndito ay para manuod. Well, para na rin mapanuod siya. I like watching her striving kasi she looks amazing. Hindi ko alam pero usually kapag may ganitong activities I would rather choose to be at home...

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

"And Now let the Sports Festival BEGIN!" sabi nung commentator.

Nag-umpisa ang Sports fest with 50 m Dash... Syempre hindi ako dun sumali.. I just enjoy watching na lang sa kanila... Magkakahiwalay kami ng team. Ako nasa red, si Keith at si Francis na sa Blue (sana lang comportable si Keith kasama yun)

*Flashback*

"WHAT THE HELL! Why it has to be him?!" Nag-aalburutong pagmamaktol ni Keith habang nasa bench kami ng school. "Don't worry, we are at your back if ever he mess up." Sabi ko kay Keith with full of energy. " I hate it. I don't want to go anymore." sabi niya. Hay nako... parang bata.  

" Keith so ayos lang sa'yo na hindi mabantayan si Shey?" sabi ko in a sarcastic tone. "SHAKES! I forgot her. Fine." Sabi niya na parang wala siyang choice but to deal with it. "Good. It's also good for you two to get along." am I right? 

"How are you and Fatima getting along?" tanong sa akin ni Keith. Chismoset. "She's naive, and easy to get along with. But she's crazy, noisy, and always bug me." 

"oh.... It always start in those Jake." dahil sa sinabi niya tinulak ko nga. "Stop it Keith."

*End of Flashback*

Si James nasa white. Nasa pink naman si Akira at Fatima. Sa Purple naman sina Aly at Sharmaine.

ALMOST in every dash yung pink panalo. Hindi dahil sa mabibilis ang boys nila but halimaw si Fatima kaya natatakot sa kanya mga kalaban niya. Syempre kami ni Keith, parepareho ang planong hindi maglaro. Wala eh, nakakatamad lang talaga kaya himala na lang kapag nagbago isip namin. Si James, lalaro yan. Syempre, gustong magpasikat kay Aly pero sa ibang games siya nagpasikat.

Umalis ako sa field. Nagpunta ako sa cafeteria at bumili doon ng tubig at pamaypay. Sobrang init kasi kaya kahit ako na hindi naman naglalaro ay pinagpapawisan na rin. Pabalik na ako sa field noong narinig ko ang boses nina Keith at Sharmaine.

"KEITTTHHHH!!!! Ano namang ginagawa mo dito? KA.LA.BAN. +___+" - Sharmaine

"Kalaban agad? hindi naman ako lumalaro ah? kaya saling kitkit lang ako.... ^___^" - Keith

"Kahit na! Bakit ka ba nandito? dun ka kaya sa grupo mo, tulungan mo sila?!" - Sharmaine

"nah... kaya na nila yun. Dito na lang ako manunuod." - Keith

"AT BAKKKKKIIIIIITTTT????? Hindi ka ba dun makakapanuod?!" -Sharmaine

"Hindi eh. Mahaharangan nila. :\" -Keith

"Ano ba yun? ha?" - Sharmaine

"IKAW... :3" -Keith

"Sira! Kung sumali ka na lang sa paglalaro! di hindi ka nabobore.. -___-+" - Sharmaine

"Ayoko nga. Masgusto kong bantayan ka." -Keith

"Bahala ka nga! kulit mo eh... >///>" -Sharmaine

Ang kyut talaga ng dalawang yun. hahaha... kaya sila bagay eh! XD

Bigla kong nakita si Fatima na nakahiga sa ilalim ng puno. Siguro, napagod na siya at pinagpahinga naman ng mga kagrupo niya. "Hey, ang weak mo naman, pagod ka na agad?" sinabi ko yun sa mayabang na boses while drinking my water sa harap niya.

"Tsss... huwag mo nga ako istorbohin. Tatalunin pa kita kaya kailangan kong ireserba ang energy ko para mamaya." Feeling ko mapapalaro ako ng wala sa oras. 

Umupo ako at ipinatong ang ulo niya sa lap ko. Hindi ko alam, bigla ko na lang yun naisip gawin. At nagpaypay na ako dahil naiinitan na ako.

"And what do you think you're doing?" pagtatanong niya dahil sa ginawa ko. "Tinutulungan lang kita sa pag-iipon ng lakas baka kasi kulang pa yung iniipon mo." bigla niyang, tinakluban na lang bigla ang mukha niya ng panyo. Ano nangyari dun?hahaha...

The last game is obstacle course. Sabi ko hindi ako maglalaro right? pero ammpppness... kinain ko lang ang sinabi ko right now.. Kasi sumali ako sa obstacle course na ito dahil kasali si Fatima... Hay babae... Kala mo naman matatalo ako pero hindi pa rin naman... When we heard the gun shoot, everyone started to run as fast as they could. Marami ang napagod agad sa 200 meters. Then ang first obstacle course ay ang paggapang sa putikan na may pulu-pulupot na wares na nakakatusok sa itaas. Yung ibang nagkasalasalabid ay hindi na dun nakaalis at nagkasugatsugat pa.. I pity them. Pero tumingin ako sa malayo at nangunguna na si Fatima... wow ha, she's really desperate to defeat me. Noong nasa 3rd to the last obstacle na kami, nakita kong tinulak siya ng katabi niyang kalaban that cause her to off balance. Kapag nahulog siya dun sa pool, she'll get disqualified... Aish.. That man... ~,~

But I catch her. I Hold her back para maitayo siya ng ayos away from the pool. "Be careful. Kung Gusto mo akong talunin, make sure you'll not get disqualified." I Smirk to her para macompose niya agad ang sarili niya. "Syempre naman because I will win over you today.." Here we go... She's really back to normal so we pass all of those obstacles. At siya noong nasa last 20 meters run na lang ay parang halimaw na nakaktakot na tumatakbo ng mabilis sa likod ko at noong tumulak sa kanya kanina. And I reach the finish line and won first while Fatima is the second.

I brought her to the clinic when I notice her bruises. So careless lady.

"Sit down" I commanded her. She followed me.

"Look at you... Stop trying or attempting to defeat me because you couldn't." Hinampas niya ako ng pagkalakaslakas sa braso! OUCH! like what was that!

"SHUT UP! Kung wala kang magandang sasabihin,umalis ka na at ako na ang gagamot sa sarili ko. Your so insensitive, pero dahil sa mga sinasabi mo sa akin na dapat pang hinaan na ako ng loob ay mas pinapalakas pa nito ang courage ko na talunin ka."

"Shhh.... Hindi mo ba nakikita na you're hurting your self. So stop it."

"Ang gulo mo ha. Kala ko minamaliit mo ako? now your showing concern?" Pareho kaming napatahimik... CONCERN?

CONCERN? REALLY???

Kailan ba ako nagstart magkaroon ng CONCERN sa ibang tao dito sa campus except kila Keith?