Κεφάλαιο 9ο

1.2K 147 5
                                    

ΑΡΙΑΔΝΗ

Η διεύθυνση που θα γίνονταν οι αγώνες αντιστοιχούσε σε μια περιοχή όπου παλιότερα υπήρχαν σφαγεία. Η μυρωδιά που προερχόταν από τους τοίχους των εγκαταλελειμμένων κτιρίων που είχαν ποτίσει με το αίμα αθώων ζώων που βρήκαν φρικτό θάνατο μας συντρόφευε καθώς προχωρούσαμε μέσα στο σκοτάδι. Γύρω μου η υπόλοιπη συμμορία φαινόταν ανεπηρέαστη από εκείνες τις φρικτές σκέψεις που είχαν εμφανιστεί στο μυαλό μου στοιχειώνοντας με. Και το χειρότερο όλων δεν είχα την παραμικρή ιδέα πόσο επικίνδυνο θα ήταν τα μέρος όπου θα καταλήγαμε ή τι είδους αγώνες ήταν αυτοί που θα γινόντουσαν.

Προχωρώντας μέσα στην αίθουσα όμως ένιωσα την καρδιά μου να σταματά. Η μυρωδιά μπίρας και τσιγάρου τρύπησε τα ρουθούνια μου και οι οξύθυμοι παρευρισκόμενοι που με περιέβαλλαν έδειχναν βγαλμένοι από τον χειρότερο εφιάλτη μου. Μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου τσίριζε ότι αυτό δεν ήταν μέρος για καλά κορίτσια και όμως αισθανόμουν μια προσμονή να δω πως θα εκτυλισσόταν η βραδιά.

Οι περισσότεροι άπλωσαν το βλέμμα τους για περισσότερη ώρα από το επιτρεπτό πάνω μας και όλοι κατέληξαν να με περιεργάζονται σαν να ήμουν κάτι πρωτόγνωρο για εκείνους. Υπέθεσα ότι αυτό συμβαίνει όταν εμφανίζεται κάποιος καινούριος στον κύκλο τους.

Ο Ραφ σύντομα άφησε την παρέα μας κατευθυνόμενος προς την αντίπερα μεριά του χώρου. Ο Λευτέρης και ο Μάριος στάθηκαν δίπλα μου υιοθετώντας μια πιο προστατευτική στάση. Δεν πέρασαν αρκετά λεπτά μέχρι που συνειδητοποίησα ότι οι αγώνες, στους οποίους αναφέρονταν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μίγμα μποξ, πάλη και πυγμαχίας. Θα ήταν πράγματι ενδιαφέρον αν στον δεύτερο αγώνα δεν εμφανιζόταν ο Ραφ στο ρινγκ. Κρίνοντας από τον τρόπο που αποχώρησε ο προηγούμενος αγωνιζόμενος, δηλαδή αναίσθητος, είχα αρχίσει να τρέμω για την κατάληξη που θα είχε ο Ραφ, ο οποίος μας κοίταζε χαμένος στις σκέψεις του. Σίγουρα αυτή δεν ήταν η εικόνα κάποιου νικητή. Και οι σκέψεις μου επιβεβαιώθηκαν όταν ο αντίπαλος του κατάφερε το πρώτο χτύπημα χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίσταση. Αυτό σαν να έβγαλε το Ραφ από τον λήθαργο, στον οποίο βρισκόταν, τον έθεσε σε θέση άμυνας και εν συνεχεία πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη επίθεση του.

«Θα τον κατατροπώσει» ψέλλισα και ο Μάριος με κοίταξε έξαλλος.

«Δεν έχεις ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς. Ο Ραφ είναι ασυναγώνιστος σε αυτό που κάνει. Σπάνια χάνει»

Ξεχασμένα Όνειρα (Βιβλίο 3ο)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora