Ξεχασμένα Όνειρα (Βιβλίο 3ο)

Κεφάλαιο 22ο

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΝΤΑΣ

«Πες μου ένα λόγο που ξεφύγαμε αν δεν έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε την οικογένεια μας ασφαλή» κοίταξα τον Ορέστη. Καθόταν στην καρέκλα απέναντι μου και με κοίταζε νευρικός. Η Ιφιγένεια στην άλλη άκρη του γραφείου μίλαγε στο τηλέφωνο προσπαθώντας να μάθει τις εξελίξεις σχετικά με την εξαφάνιση της Αριάδνης. Σε λίγες ώρες θα έκλεινε έξι μέρες αγνοούμενη και ακόμη δεν είχαμε καταφέρει να βρούμε το παραμικρό στοιχείο για το που βρισκόταν.

«Ηρέμησε Άλεξ» η φωνή του αδερφού μου έφτασε στα αυτιά μου μόνο και μόνο για να ξεκινήσει ένα νέο γύρο αμφισβητήσεων και ανασφαλειών. Τόσα χρόνια βρισκόμασταν μακριά από το βρώμικο παιχνίδι του υποκόσμου αφήνοντας στο παρελθόν όλα τα βάρη της οικογενειακής παράδοσης. Όμως τώρα η μικρή μου κόρη, η πριγκίπισσα μου κινδύνευε. Και το χειρότερο όλων ήταν η άγνοια. Δεν γνώριζα τους λόγους που είχε συμβεί αυτό το έγκλημα εναντίον της οικογένειας μας.

Χτύπησα το χέρι μου πάνω στο γραφείο και σηκώθηκα όρθιος. Με γρήγορα βήματα βγήκα από το γραφείο μου και κατευθύνθηκα προς το γραφείο του Γιώργου. Εκείνος βρισκόταν χωμένος σχεδόν στην οθόνη του υπολογιστή. Ο Θανάσης στεκόταν πάνω από το κεφάλι του πιέζοντας τον να επιταχύνει την διαδικασία.

«Θέλω να ψάξεις τη ζωή της Αριάδνης. Θέλω να μάθω τα πάντα. Με ποιους μιλούσε, ποιους συναντούσε, ποιος έχει τολμήσει να την κοιτάξει. Θέλω να μάθω τα πάντα...»

«Άλεξ» η φωνή της Ιφιγένειας και το χέρι της πάνω στον ώμο μου προσπάθησαν να με ηρεμήσουν «δεν νομίζω ότι αυτή είναι η λύση. Δεν είναι σωστό να...»

«Κάνε το» διέταξα και το βλέμμα της πάγωσε πάνω μου. Ο Ορέστης που μας είχε ακολουθήσει μέχρι εδώ αναστέναξε δυσαρεστημένος με τις εντολές μου. Ο Θανάσης και ο Γιώργος με κοίταξαν με το ίδιο έντονο βλέμμα σκεπτόμενοι τις επιπτώσεις που θα είχε μια τέτοια εντολή. Αυτό που είχε σημασία όμως στο παρόν ήταν να βρεθεί η κόρη μου.

«Μόλις στάλθηκε αυτό το αρχείο στο μέιλ σου» μίλησε ο Γιώργος και πάτησε το βίντεο. Οι πέντε μας μείναμε έντρομη μπροστά από την οθόνη. Η εικόνα της Αριάδνης πεταμένης πάνω σε ένα βρωμερό στρώμα που βρισκόταν μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ήταν αποτρόπαιη.

Μερικά λευκά γράμματα εμφανίστηκαν στην οθόνη σχηματίζοντας προτάσεις. Το μήνυμα του απαγωγέα βρήκε τον αποδέκτη του...