Arrowed Hearts

Arrowed 43

Arrowed 43

Hate

Buong araw ay nasa condo lamang ako ni Creig. Nagmovie marathon kami because that's what I want. He ordered pizza, too. His sitting on the sofa while I was laying on his lap. He's gently combing my hair.

"Since when did you dye your hair red?" he asked me.

Tiningala ko siya. He's looking at me. His hand stayed on my tummy habang ang isa naman ay nasa aking buhok.

"Back when I was in Madrid." sagot ko.

He nodded. "I like it better when its black." he honestly said.

Nakatitig lang ako sa kaniya. "Do you want me to dye this back again?"

Umiling siya sa tinanong ko. My lips pursed. "Nope! Do want you want with your hair... I am okay with it." he said.

Napangiti ako. Mabuti na lang at sinabi niya iyon kasi mas gusto ko ang kulay ng buhok ko ngayon pero kung sasabihin niya naman na itiman ko ulit ang buhok ko'y walang dalawang isip na magpapakulay ako pabalik ng ganun.

He hand found my hand. Imbes na sa flatscreen ko itutok ang mata ko'y nasa kamay niya at kamay ko ang mga iyon. He gently caressing my hand. Ang kamay niya napunta sa ring finger ko.

"I can't wait to put something in here." he said.

Kinagat ko ang labi ko. I know what is he thinking. At hindi ko mapigilang maisip pa iyon lalo.

I want to and I can't wait too.

Hindi ako umimik. Ang maingay na phone ko ang nagputol sa aking katahimikan. Si Creig ang nag abot sa aking cellphone na nasa coffee table. Binasa niya ang caller id bago kumunot ang noo.

"Who's Polo?" he asked me with his dangerous voice.

Naging alerto ang katawan ko sa binanggit niyang pangalan. Kaagad akong napaupo sa kaniyang tabi ay hinablot ang cellphone ko. He give me my phone tapos ay kinunotan ako ng noo.

"My friend." I answered him.

Tumango naman siya at hindi nagsalita. Hinayaan niya rin akong sagutin ang tawag. Aalis dapat ako ngunit nagulat ako ng bigla niyang ipulupot ang kamay niya sa aking baywang dahilan para hindi ako makagalaw.

"Hello, Prai..."

He sniffed my neck. I cussed silently dahil sa ginawa niya. Sinamaan ko siya ng tingin pero hindi naman nagpaawat.

"Hey, Prairie? You there?"

Muntik ko nang makalimutan na kakausapin ko pala si Polo. Gosh! Tumuwid ako ng upo para hindi ako madikit lalo sa dibdib ni Creig.

"U-uy, Pol. Yeah, I am here... Bakit ka napatawag?" tanong ko sa kabilang linya.

"Hmm just wanna say hi! Bihira na lang tayong magusap ngayon. Probably you love what your doing, no? No time for other stuffs?" he chuckled.

Naguilty tuloy ako sa sinabi niya. Hindi ko na namamalayan na hindi ko na pala siya nakakamusta man lang dahil sa mga nangyari sa akin nitong nakaraang araw. Kinagat ko ang aking labi bago tumawa rin.

"Hindi naman sa ganon, Pol. Naging busy lang talaga ko nitong nakaraang araw..." I paused.

Creig bit my earlobe dahilan para mapadaing ako. Ngumisi siya dahilan para samaan ko ng tingin.

"Hey? You fine? Naiistorbo ba kita?" I heard Polo's voice worried.

Nataranta ako dahil sa tono ng kaniyang boses. Kaya natampal ko si Creig. Hindi naman siya natinag at ang balikat ko naman ang pinuntirya.