Arrowed Hearts

Final Arrowed

This is the last chapter. Thank you for being with me throughout the story. Enjoy reading! x

Final Arrowed

He left me.

That's the first thing I thought the next morning. I cannot remembered how I came up to my room. Ang tanging alaala ko na lamang ay nasa labas ako. I tried to chase Creig but he didn't even stop. And I understand it.

I just requested him to leave me... to stay away from my life. I'd understand if he's angry or don't want to see me again.

Sa ngayon, tatanggapin ko muna ang sakit. Titiisin ko ang kirot. Hindi ako magrereklamo. Pero aasa pa rin ako na kung sakaling magkita kami. I'll beg for him to stay and never leave me.

Nasa huli nga talaga ang pagsisisi, ano? Sinubukan kong icontact si Creig but I cannot contact him anymore. Ang pwede ko na lang gawin ngayon ay pumunta sa condo niya. Knock infront of his door.

"Oh gosh! Seriously, Prai? That's so stupid of you. Mahal mo tapos mahal ka rin yet you chose to shoo-ed him away. What kind of bullshit is that?"

Kung normal na araw lang ito para sa akin. Siguro kanino ko pa binato ng unan itong si Sapphire. I shrugged my shoulder.

Nasa sala kami. Mom excused herself upang kumuha ng pagkain para sa amin. Nabalitaan ko rin na nag-away sila ni West kaya siya pumunta rito. Akala niya ay wala akong problema sa buhay pag-ibig pero nagkamali siya... I am so wrecked.

"I am sorry. Dapat ay hindi ko na lang sayo inopen up ang tungkol sa amin ni West... I mean it's okay." aniya.

Umiling ako. Bakas sa mukha ni Sapphire ang lungkot. Mugto rin ang mata niya katulad sa akin. Ngumisi ako at napailing.

Birds with same feather, flocked together, really, huh?

"Bakit ba kayo nag-away ni West. Anong problema?" tanong ko matapos ang ilang sandali.

Sapphire shifts her seat uncomfortably. Ngumuso siya at umiwas ng tingin.

"W-ala naman. I am just j-jealous..." aniya sa mababang tono.

Tumango ako. Selos din ang ugat kung bakit nagtrigger ang kagustuhan kong kalasin ang namamagitan sa amin ni Creig. And that's not even healthy for a relationship.

"Selos lang iyan, Sap. You can still fix that. Mababaw na dahilan..." kumento ko.

Bumagsak ang mata niya sa kaniyang mga palad. She held a sighed and then shooked her head.

"Hindi iyon mababaw, Prai. Mahirap talunin ang past..." aniya.

"Past lang iyan. You are the present and definitely, you'll gonn be his future." sabi ko.

Hindi naman umimik si Sapphire. Hanggang sa dumating si Mommy ay nanatiling tahimik ang kaibigan ko. I let her. Wala rin naman akong ganang magsalita.

"What the fuck? Totoo ba ito?"

Halos mabuga ko ang iniinom ko sa gulat dahil sa biglaang pagtili ni Sapphire. Nakasimangot siya habang nakatingin sa phone niya.