Take Me To A Better Place

Chapter 35

Pov Hermione

Met een knal verschijnt Dobby voor mijn neus, een klein gilletje van de schrik ontsnapt uit mijn mond.

"Hermione,Dobby moest dit geven van meneer Malfoy,"

Ik knipper even met mijn ogen om vast te stellen dat Dobby hier echt is.

"Heeft hij je gestuurd?" Vraag ik, Dobby knikt en laat iets in mijn hand vallen. Ik voel het metaal en de vorm van een hartje, die jongen weet niet van ophouden hè?

"Dankje Dobby, maar geef het maar weer terug. Alweer kan ik het niet aannemen," zeg ik. Ik geef de ketting weer aan Dobby en de elf verschijnseld weer terug.

Drie dagen later zijn we weer op Hogwarts, als we daar twee dagen zijn, die twee dagen hebben ik Draco niet gesproken, komt Harry naar me toe rennen.

"Wat is er?" Vraag ik als ik zijn rode gezicht zie. "Waarom kom je zo laat nog?" Vraag ik.

"Ron," hakkelt Harry "hij is vergiftigt."
"Wat?!" Schreeuw ik, we rennen naar de ziekenzaal.

Ronald ligt roerloos in zijn bed met Lavender Brown naast hem, ze heeft zijn handen vast.

"Hoe?" Vraag ik. "Wijn," mompelt Harry die blijft kijken naar zijn beste vriend.

"Hij at liefdes bonbonnetjes van Romilda Vane (Regina Valster) die voor mij bedoeld waren. We gingen naar Slughorn en die hielp hem, hij dronk wijn die trouwens voor Dumbeldore bedoeld was en bam hij viel neer," legt Harry uit, de stress is te horen in zijn stem.

"Hij gaat misschien dood," huilt Lavender.
"Nee, Ron, gaat niet dood. Dat kan niet, dat mag niet," zeg ik. Ik leg mijn hand op Lavenders schouder en ze kijkt me dankbaar aan.

Na een tijdje worden we de ziekenzaal uitgeschopt en lopen we terug naar de Gryffindor toren.

Opeens trekt iemand aan mijn arm en ik word een hoekje in gesleurd.

"Waarom heb je mijn ketting weer terug gegeven?" Vraagt Draco. "Dat heb ik gezegt, laat me nu gaan. Ik moet moet met Harry praten," zeg ik snel.

"Dat kan toch ook straks?" Vraagt hij.
"Nee, Draco, dat kan niet straks. Ik moet er zijn voor Harry, Ginny en Lavender," zeg ik.

"Hoezo?"
"Omdat Ron is vergiftigt Draco, en hij gaat misschien dood," de tranen vallen uit mijn ogen, maar ik veeg ze ruw weg.

"Laat me nu gaan," zeg ik. Ik ruk mijn arm los en loop weg op naar Harry, Ginny en Lavender.

Ronald mag niet dood gaan, dat mag gewoon niet.