Take Me To A Better Place

Epiloog

Raven's donkere haar hing los en eindigde bij haar middel, haar bruine ogen flitsen door de kamer op zoek naar haar broer.

Scorpius zachte giechel verraade waar hij was, en toen Raven zijn lichtblonde haar zag wist ze zeker waar hij was. Langzaam, als een roofdier, kroop ze naar het gordijn. Ze trok hem weg en haar grote broer verscheen, zijn grijze ogen twinkelde trots.

"Goedzo zusje."
"Pf, ik ben maar twee jaar jonger." Ze duwde speels tegen zijn schouder.
"Ja, maar wel jonger!"
"Scorp," zei ze geïrriteerd
"Rave," zei hij op dezelfde toon, maar bij hem zat er een klein lachje bij.

Scorpius Hyperion Malfoy was een slanke zeventienjarige jongen, hij had het witblonde haar en de grijze ogen van zijn vader, maar de lichte slag in zijn haar had hij aan zijn moeder te danken. In zijn rechteroog zat ook één klein bruin spikkeltje te vinden. Hij was een Slytherin.

Raven Jasmin Malfoy was vijftien jaar, had lang bruin haar en bruine ogen. Ze was een echte Gryffindor zoals haar moeder. Alleen Raven had iets wat niemand anders had in haar familie, ze had sproetjes.

"Komen jullie?" De stem van Hermione Malfoy galmde door het huis op zoek naar haar kinderen.

Raven keek haar broer nog een laatste keer aan en rende toen naar haar moeder, Scorpius rende erachter aan.

"Is er wat?" Vroeg Scorpius toen hij de gezichten van zijn ouders zag.

"Ik heb een brief gevonden," Draco gooide de brief naar zijn zoon die hem op ving.

"Blijkbaar ben je geïnteresseerd in Rose Weasley, waar wij niks van af wisten,"

Rose Weasley was de dochter van Ronald en Lavender Weasley. Ze zat in hetzelfde jaar als Scorpius, net als Albus Potter.

Raven giechelde, maar Scorpius werd rood.

"Dit ga ik zo aan Lily vertellen," lachte Raven, Lily Potter zat in hetzelfde jaar als Raven en ze waren de beste vriendinnen.

"Je houd je kop," siste Scorpius "jullie zijn toch niet boos?"

"Nee, maar we vroegen ons gewoon af waarom we het niet wisten," zei Hermione.

"Oh, dan is het goed," zei Scorpius opgelucht.

"We eten aardappelen," Draco had duidelijk geen zin meer in het liefdesleven van zijn zoon vandaar dat hij een ander onderwerp aansneed.

"Gatver," zeiden de kinderen in koor, Hermione rolde met haar ogen en liep terug naar de keuken, Draco verdween ook.

"En hoe gaat het tussen jou en Lorcan Scamander?" Vroeg Scorpius plagerig.
"Houd je bek," zei Raven, maar haar wangen hadden toch echt een rood tintje gekregen.

De familie Malfoy had het goed, ze waren gelukkig.