Take Me To A Better Place

Chapter 69

Pov. Draco

De volgende dag negeerde ik Banduis en eigenlijk iedereen, maar Banduis zag het al aankomen en wachtte me af op mijn kamer toen ik zat te douchen. Het kwam dan ook als een hele verrassing aan toen ik opeens hem aantrof.

'Het eerste meisje waar ik ooit een relatie mee had gehad was een Muglle'.

Banduis keek me aan alsof ik een stuk vuil was dan moest worden opgeruimd, en het zijn klusje was. Ik keek hem aan alsof ik net een moeilijke toets heb gekregen waar de eerste paar vragen makkelijk waren en de volgende nooit in het boek voorkwamen zodat het onmogelijk was om ze dan ook te beantwoorden.

'Ryell was het mooiste meisje dat je ooit had gezien. Ze had haar haren roze geverfd en donkere make-up. Altijd leer aan en ze was zacht gezegd erg grof'.

Ik wist niet wat ik met zijn informatie moest. En waarom zei hij dit uitgerekend aan mij. Hij wist dat ik net als hem een Death eater was en dat ik al zijn informatie makkelijk kon doorvertellen. Hij zou in de problemen komen en zelfs worden gedood. Hij liep een groot risico.

'Ryell hield niet van mensen. Ze wilde altijd afzonderlijk zijn. Hoe minder contact hoe beter. Maar ik zag haar staan en wilde het risico nemen. Ze was knap. Knapper dan elk meisje dat je nu zal zien rondlopen. Een godin. En toen ik met haar praatte was ze kortaf en brutaal'.

'Ze zag je niet staan....?'

'Nee, ze zag me niet staan. Maar puur omdat ze wist dat ik een tovenaar was. Toen ik de volgende dag de opdracht kreeg om een snul te vermoorden en ik haar naam hoorde wist ik waarom. Ik ging naar haar toe en ik richtte mijn toverstok naar haar. Ze keek me aan. Met haar pikzwarte ogen. Het boeide haar niets. Ik riep dat ik haar zou vermoorden en ze vertelde me...dingen. iets waar ik nog nooit over nagedacht.

"Ik ben zo geboren. Iedereen is op een andere manier geboren. Ik had alleen de pech dat ik geen magie bevatte toen ik werd geboren. Ik was een Muggle geworden. Maar ik zal nooit vergeten hoe een Muggle familie me had opgevangen toen mijn eigen familie me wilden laten verdrinken omdat ze me voor me schaamde. Maar als je tegen komt. Familie Black...vertel dan dat ik liever dood ben, dan ooit een tovenaar zijn en voor iemand als Voldemort te werken. Want op een dag zijn we allemaal dood, jong of oud".

Ik deed iets wat elk Death eater zou hebben gedaan. Ik vermoord haar. En toen ze op de grond lag met haar pikzwarte mysterieuze ogen wist ik dat ik de liefde van mijn leven net had vermoord'.

Ik keek hem aan. Banduis had ik nooit als een moordenaar gezien. Hij was daar te vriendelijk voor. En iedereen haatte hem daarvoor.

'En je vrouw?'

'Die stond naast me, en we zaten allebei in hetzelfde scheutje'.

'Wat bedoel je'.

'Mijn vrouw, valt op vrouwen. En ze hield net zoveel van Ryell als ik. Morgen vertrekken we. Omdat het ons te veel wordt. Ik wilde aan één iemand afscheid nemen'.

Ik keek naar mijn sokken die om mijn voeten zaten. Het was een erg complex verhaal, toch begreep ik elk detail.

'Dag Malfoy, vergeet nooit wie je vijand is en wie niet. Wat Granger kan zoveel meer dan alleen een Muggleborn zijn'.

Banduis vertrok. En ik was weer alleen.