Take Me To A Better Place

Chapter 36

Pov. Draco

Ik moet het haar zeggen. Hoe dom kon ik nou zijn. Natuurlijk zou Slughorn het voor zichzelf houden. Boos sla ik mezelf op mijn hoofd. Verschrikkelijk dom.

Ik stond nog steeds voor het ziekenzaal. Ik kon mijn excuses aan gaan bieden. Alles opbiechten van wat ik had gedaan. Ron zou het aan Hermoine vertellen dat zeker, maar ook al hebben ik en Ron...niet zo'n goede band. Toch wist ik dat hij het niet verdiende. Net zo min als Dumbeldore.

Mijn hand pakte het handvat en ik keek eventjes naar de deur. Alsof ik er door heen kon kijken en de reactie van Weasley kon bekijken. De reactie van hem als ik binnen zou komen.

'Malfoy...wat doe je daar'.

Met een ruk draaide ik me om. Pansy, Crabbe en Goyle keken me met een vragende blik aan. 'Viool spelen, nou goed. WAT DENKEN JULLIE WAT IK AAN HET DOEN BEN. IN DE GANGEN LOPEN NATUURLIJK. WAAR ZE VOOR BEDOELD ZIJN'. De vragende blikken verdwenen.

Het voelde vertrouwd. Om met Pansy, Crabbe en Goyle de eetzaal binnen te komen. Ik complimenteerde Dumbeldore niet meer met zijn baard en ik begroette absoluut niemand meer. Ik was weer de Malfoy die iedereen kenden. En misschien...was het wel mijn lot. Heel even viel mijn blik op Hermoine.

Hoe heb ik me zo kunnen meeslepen. Ik was niet verlieft op haar. Er waren zoveel meiden met Jasmijn parfum. Ze had het tenslotte in de winkel gekocht waar tientallen van dezelfde geurtje werd verkocht aan tientallen tieners. Ze kon mijn missie niet verpesten.

En er schoot me iets te binnen. Vader kon elk moment vrij komen. Die plannen waren al vaak besproken in het Death eater vergadering. Dit was de enige moment om hem trots te maken. En wat maakte dat uit of er een paar gewonden aan over hielden. Ron had dan meteen zijn lesje geleerd. En Dumbledore wist dat er iets groots op hem te wachten stond.

Na het ontbijt skipte ik alle lessen. Strafwerk zou ik toch van Slughurn of Snape krijgen en beiden waren ze erg mild. Ik liep meteen door naar de kamer van Hoge nood.

In de verte zag ik Harry, Hermoine en Ron lopen. Snel verstopte ik me achter zo'n ridderpak. Het was breed genoeg voor mij en de kans dat iemand me zou zien was veel te klein.

Nadat ze weg waren maakte ik een conclusie. Ik had iemand nodig die voor mij de wacht ging houden. Iemand dat niemand zou verdenken. Na het ene probleem te hebben opgelost...komt het ander.