Take Me To A Better Place

Chapter 18

Pov. Draco

Tranen rolde over mijn wangen. Waarom begreep ze het niet? Waarom begreep ze mij niet? Dacht ze nou echt dat weglopen iets van mijn problemen zou oplossen. Sirius Black had ook dezelfde keuze...en waar was hij nou? Er moest een andere weg zijn. Doen wat hij zei.

Kwaad hield ik mijn plan B uit mijn hutkoffer. Een vervloekte ketting die iemand kan vermoorden in een enkele aanraking. Mijn plan zal feilloos aflopen.

De volgende dag was het al hogsmeade ik stond vroeger op als normaal. Om acht uur mochten de kinderen vertrekken. Als eerste stond ik klaar. Niemand had zin om zo vroeg in het weekend op te staan. Alleen in de kou liep ik naar hogsmeade. Af en toe keek ik om. Tot dat Hogwarts alleen nog maar een vage vlek was.

De Imperiusvloek was een makkie sinds alle bijlessen in vervloekingen in de vakantie en Madame Rosmerta deed makkelijk alles wat ik haar opdroeg. Net als in het vierde met die spin. Mijn gedachten gingen terug naaf die tijd.

Toen de Cruciatusvloek over de spin werd uitgesproken kon niemand het echt aanzien. Alleen Hermoine werd boos. Ze vond dat niemand het verdiende om pijn te lijden. Daarom hoopte ik op haar begrip. Ze was dan misschien soms een enorm betwetertje...ze had gevoel. Ze was er altijd voor iedereen. Ongeacht wie. Misschien had ik gewoon mijn kans verpest.

De eerste mensen liepen binnen en  deed haar werk. Katie Bell was uitgekozen voor deze taak. Ze verdween in de wc.  Dat was mijn kans.  Madame Rosmerta deed succesvol haar taak en Katie Bell nam alles goed op.

Met een glimlach liep ik weer naar buiten. Die verdween net zo snel als toen hij was gekomen toen ik aan de overkant door de raam Hermoine met haar date zag zitten. Het was geen wonder dat ik ze in een ander café was gaan zitten. Harry en Ron hadden het niet zo goed opgepakt. Net zo min als ik.

Ik bleef naar ze kijken tot de lichten opeens aangingen en aangaven dat het vijf uur was. Ik draaide me om en liep richting Hogwarts toen ik opeens gegil hoorde. Katie Bell zweefde in de lucht. Met grote ogen keek ik toe. Ik kon mezelf wel iets aan doen. Mijn woede had alles over genomen.

Iedereen die binnen zat kwam naar buiten. Inclusief Hermoine Granger met haar date. Eerst keek ze bezorgt naar Katie Bell. Daarna begon ze met Harry Potter te praten die haar duidelijk een uitleg gaf. Een uitleg van wat er was gebeurd.

Ze keek me aan. Ze had me te snel gevonden. Haar blik vertelde genoeg. Ze was kwaad. Maar er zat nog meer gevoel op haar gezicht. Iets wat ik niet kon plaatsen. Misschien was ze te ver weg.

Ik draaide me om. Hoe langer ik hier zou blijven. Hoe duidelijker het voor Mcgonnagal zal worden dat ik niet bij Snape strafwerk aan het maken was. Snape was geen verrader. Hij wist het en was zelf een Death eater. Als iemand mij als verdachte zou kiezen had ik een alibi.

Geen tijd voor stress dus...naaf het volgende plan. Plan C...