AŞK,
Bir kalıba,
Bir yatağa,
Bir sıfata,
Ya da dört duvara...
Sığdırarak yaşanacak kadar küçük bir duygu değil.
Her sıfatta ve her firsatta.
Her yerde ve her koşulda yaşanacak kadar kabuğuna sığmayan koca bir tutkudur.
...
Hata yaparak öğrenir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşka Tutkun Adam - 15. Bölüm: SESSİZ KELİMELER"
Aslı'dan
Sıkılmıştım...
Planın başarısız olacağını zaten biliyordum ama yinede haksız çıkmak isterdim, gelmesini isterdim... Her şeyin farkında olup da hala umut ediyor olmak berbat bir şeydi. Batu'nun bakışları hala üzerimdeydi. Geldiğinden beri benle konuşmaya çalışıyordu. Soğuk davranmama rağmen bir türlü pes etmemişti. Derin bir nefes alıp ayağa kalktım. Kendimi iyi hissetmiyordum, bunalmıştım.
Kızlara tuvalete gideceğimi söyleyip ortamdan ayrıldım. Soğuk su yüzüme çarpınca biraz olsun kendime gelmiştim. Nedensizce nefesim daralıyordu, kalbim ağrıyordu. Duvara yaslanıp gözlerimi kapattım. Her yerim hayal kırıklarıyla doluydu. Bastığım an canım acıyordu ve bu acı geçmek bilmiyordu...
Gözümden akan yaşları durdurmaya çalıştım. Bu kadar güçsüz olmamam gerekiyordu değil mi? Ama yapamıyordum bu aptal kalbim izin vermiyordu. O öpücük beni küçükte olsa bir umuda bağlamıştı. Onu da bugün kaybetmiştim. Gözlerimdeki yaşları silip kendimi toparladım. Ne olursa olsun mutlu olmayı başaracaktım.
Hiçbir şey engel olamayacaktı, buna izin vermeyecektim! Tuvaletten çıktığım zaman Batu karşımdaydı. Ne işi vardı burada? "Ağlamışsın," dediğinde onu takmadan yanından geçmek istediğimde sözleriyle yüzüne baktım. "Kim için ağlıyorsan o seni hak etmiyor." Bu çocuk boş konuştuğunun farkında mıydı?
Yanından geçip masaya doğru ilerleyeceğim zaman kolumdan tuttu ve beni kendine çevirdi. "Beni duymamazlıktan gelemezsin!" Ya öyle mi? Bak ben geliyorum! "Kolumu bırak!" Bağırışım bir kaç insanı buraya döndürdü ama sonra sanki hiçbir şey yokmuş gibi önlerine geri döndüler.
"Kızım bu 'Ben takmam,' havaları bana sökmez!" Bu türler yüz bulamayınca neden öküze bağlıyorlardı? Elinden kurtulmaya çalışıyorken bir anda kolumu tutan el yok oldu.
Görkem? Gelmişti...
Attığı yumrukla Batu yere serildi. Onun geldiğini yeni yeni idrak edebilmişken Batu'yu dövüyor oluşuna bir şey yapamadan sadece izlemekle yetinebildim.
Ne yapacağımı bilemezken olduğum yerde donup kaldım. Elif gelip ayırmak istediğinde Demir Bey izin vermemişti. Batu'nun yüzü artık kandan görünmezken Görkem durmak ne bilmiyordu. Gözlerim buğulandı, ağladığımı yeni fark ettim. Ben neden ağlıyordum? Neden canım acıyordu?
