AŞK,
Bir kalıba,
Bir yatağa,
Bir sıfata,
Ya da dört duvara...
Sığdırarak yaşanacak kadar küçük bir duygu değil.
Her sıfatta ve her firsatta.
Her yerde ve her koşulda yaşanacak kadar kabuğuna sığmayan koca bir tutkudur.
...
Hata yaparak öğrenir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aşka Tutkun Adam - 16. Bölüm: AŞKTAN KAÇIŞ"
Karanlık odada duvar kenarında oturuyordum. Kaç saattir burada olduğumla ilgili hiç bir fikrim yoktu. O adam bir daha gelmemişti ve karanlık odada saatlerce yalnızdım. Hayatımın bu kadar değişmesi beni yoruyordu ve sanırım sadece hayatım değişmemişti, kendimde istemeden değişiyordum.
İtalya'daki hayatımı özlüyordum. Sadece işten eve gitmeyi ve sorunsuz hayatımı özlemiştim. Duygularımı kontrol altına alamıyordum, kendimden beklenmeyecek tepkiler vermeye başlamıştım. En son olan olaylar kafamı karıştırmaya yetmişti. Demir Bey'in bir anda çıkıp gelmesi, Görkem'in Batu'yu dövmesi ve bizim tartışmamız...
Her şey o kadar hızlı gelişmişti ki bana sadece hayretle izlemek düşmüştü. Tek sorun o da değildi. Kızlar haksız çıkmıştı. Dedikleri gibi kıskanmamış, oldukça tepkisiz kalmıştı. Kızlar kafama öyle bir şey sokmasaydı şuanda bunu düşünüyor olmayacaktım. Baştan belliydi iddiayı kazanacağım, kazanmıştım da ama neden diğer tarafım keşke kazanmasaydın diyordu?
Ah, sanırım diğer tarafım kalbim oluyordu...
Dışarıdan gürültülü bir ses yükseldiğinde ne olduğunu anlamak için kapıya yaklaştım.
Sesler kavga seslerine benziyordu. Kapıdan ses gelince hızlıca uzaklaştım. Kapı sert bir şekilde açıldığında gözüme gelen yoğun ışıkla gözlerimi kapattım. "Elif Hanım, iyi misiniz?" Sesin kime ait olduğunu anlamak için gözlerimi açtığımda karşımda iri yarı bir adam duruyordu.
Sorusunu "İyiyim," diye cevaplamıştım. Doğruluğundan emin olmak için beni süzüp "Buradan hemen çıkmalıyız," dediğinde tepki veremeden kolumdan tutup dışarı sürükledi. Tahmin ettiğim gibi bir depoydu. Dışarı çıktığımızda güneş yeni doğmaya başlamıştı. Demek ki bu pis depoda sadece geceyi geçirmiştim. Yanımda sırık gibi duran adama aklıma yeni gelen soruyu sormuştum. "Siz kimsiniz?" Bunu başta sormam gerekirken adam beni arabaya doğru sürüklediğinde aklıma gelmişti.
