ARTIK SUS.!Çok konuştu,çok şey anlattı sessizliğin.Bir insan konuşarak bu kadar şey anlatamazken,bu kadar yıkamazken bir insanı.Senin sessizliğin beni darmaduman etti.Şimdi gerçekten sus.Ben çok şey anladım.Anladımki çiçek yaşayamaz su'suz.Ama doğa ona bakar.
Ben sensiz yaşayamasamda doğa bana bakıyor ne olur sus.!E bende biraz umutsuz.Olsun sen yinede sus.Bir kelime daha kaldıracak mecalim kalmadı.Bak ben susuyorum sende sus.O değerli kelimelerini,bir o kadarda değerli olan hayallerini kime sakladıysan onunla değerlendir.Artık dinlemiyorum seni.Tek ihtiyacım bir kaç paket sigara ve kahve.Sen sus.Biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım var sanırım.İstanbulun yoğun sesinden ve kalabalığından uzak bir yerde.Senin sesini duyamayacağım bir deniz kıyısında,denizin her kayaya vurduğunda ki çıkardığı dalga sesi ile dertleşmeye ihtiyacım var.Litrelerce alkol içip sarhoş olmaya ihtiyacım var.Kumsala ayağımı bileğine kadar sokup rüzgar tenime değdiğinde;''Oh bee! hayat varmış''demeye ihtiyacım var.
Sakın benim ismimin içinde geçtiği cümleler kurma,konuşma sus.!!
Çünkü bana seni soran alıyor cevabını,
Ne olursa olsun ben ''O''nsuz..!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
RomanceBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
