Gerçekten bu kadar zor mu ? Yaşamak,mutlu olmak,sevmek,inanmak,güvenmek.Bu kadar zormu güneşi görebilmek.?Bu kadar zor mu her gece adın la uyuyarak sabah seninle kalkmak?Zormu hava kararınca,kafanı yastığa koyduğunda rahatça uyuyabilmek.Hayat sahiden bu kadar zormu?İstediklerini almak için isteklerinimi değiştirmek zorundadır insan?Mutlu olmak için mutlu olabileceği şeyleri kısıtlamalımıdır?Peki yarınlar ona istediklerini vermediğinde ve gelecektede güzel vaatlerde bulunmadığında,nefesi her gece daraldığında,hayatta güveneceği kimse yoksa,iyiki varsın diyeceği bir insan yoksa,Üşüdüğünde sarılacağı bir insan,yorgan yerine zormudur ısıtması yüreğini?Yarınlarıda geçtim.Peki dünler?,dünleri unutmak bu kadar zormudur?O koskocaman ağaçların sonbaharda yaprak açması bu kadar zormudur?Yağmurda sırılsıklam kalıp,üşümemek...?Bu kadar zormu zoru başarmak.?Sen bu kadar zormusun.?Biz bu denli imkansızken,zor sana çok hafif kalıyor gibi.
Zor olan birşey varsa sensizlik.Bunlar benim için hiçbirşey.Herşeye katlanırım dayanırım.Ama sensizliğe dayanamıyorum.Hep derim ya sana;''konu ''sen'' olunca ben benden gidiyorum.'' diye.Bu son gidişinde ben benden sahiden gittim.Sende gittin.Ortada birişey kalmayınca haliyle biz''bittik''.Artık çıkamıyorum işin içinden.Doluya koyamıyorum taşıyor.Boşa koyamıyorum dolmuyor.Şimdi saklıyorum bende kalan o son yudum suyu.Onu ne boşa ne doluya koyacağım.Onu hayaller diyarımın en baş köşesinde tutacağım.Ve biliyorum sen döneceksin.Sonrasında ben sana onu sunacağım.Çünkü ihtiyacın olacak.Bana çok uzaksın.Uzaktan geldiğinde susayacaksın.O suyu içmek zorunda olacaksın.Ama istediğin zaman istediğin gibi gelebilirsin.Ben burada olacağım.
He ama herşey eskisi gibi olacakmı bilmiyorum.Sen eskisi gibi olsanda biz eskisi gibi olacakmıyız.Ben tutabilecekmiyim incilir diye sakınarak tuttuğum ellerinden.Başkasının teninde izin olan ellerinden.Gözlerine bakabilecekmiyim,Her baktığımda kaybolduğum gözlerine.Hani hala onun sureti varken gözlerinde.Peki öpebilecekmiyim bal dudaklarından yine.Onun tadı,adı olan dudaklarından.
Yok yok yapamayacağım.Sen istediğin zaman istediğin gibi gel.Bir bardak suyumu iç ve git.Çünkü ben yapamayacağım.Tutamayacağım ellerinden yine.Bakamayacağım gözlerine,ben zaten kayboldum yalnızlığımda.Ve asla öpemeyeceğim o dudaklarından.Kısaca hiçbirşey eskisi gibi olmayacak..İnanki denesemde yapamayacağım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
عاطفيةBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
