Gözlerinin ta içine bakıp da;''Nerede kaldın?,özleminden öldüm öldüm dirildim'' diyeceğim günlerin hayali var yanı başımda.Beni hayata bundan daha çok ne bağlayabilirki...
Yıllar geçecek ve yaşlanacağız.Durdurupta zamanı hep genç kalamayacağız.Hani o martılar var ya bizi görüp sevinçten havalara uçan.Hani gökyüzü varya bizim ellerimizi sımsıkı tutmadığımızı gördüğünde hiç gözünü kırpmadan bir yıldız kaydıran.O ağaçlar,sırf ayrıldık diye sonbaharda,yaprak döken ağaçlar.Bulutlar var bide o koskocaman bulutlar,kovadan boşalırcasına göz yaşı döken bulutlar.Biz hepsini gördük.Peki,peki ya onlarda bizi görebilecekmi? Görebilecek mi genç kalmayıp beraber yaşlandığımız zamanları.?Görebilecek mi martılar bizim birbirimize sarılınca olan sevincimizi.?O gökyüzü,o aşık olduğumuz sonsuz bucaksız gökyüzü bizim sonsuzumuzu görebilecek mi.?O ağaçtan dökülen her yaprak teker teker görebilecekmi ilkbaharda yeniden bizi.?
Göremeyecek.Bunların arasında bizi tek gören o kara bulutlar olacak.Birbirimize bu denli yasakken.Her gece döktüğümüz gözyaşları bulutlara en büyük delil olacak.Bizim sonumuzu getiren papatyalar bir yaprak daha açmayacak.Herşey güzel olmayacak!! Ve biz sürekli imtihan olacağız..!.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
RomanceBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
