Playing The Devil's Game

Game Eighteen

                           Hide Away

Siya ang klase ng taong mas pinipili ang katahimikan kesa sa gulo at ingay.

But the silence between her and Zero is slowly killing her.

Para siyang sinasakal at di makahinga nang maayos.

Huminto ang kanilang sasakyan nang lumipat sa pula ang ilaw ng traffic light.

Nilingon siya ni Zero,his right hand on the steering wheel ad the other brushed his hair backwards.

"Are you okay?"his voice is husky,making her shiver. Idagdag pa ang lamig ng pangmadaling araw na hangin.

Tumango siya. Gusto niyang itanong kung saang eksakto silang pupunta pero hindi niya magawang magsalita.

"Ilalayo kita."mababang boses nitong sabi na para bang nababasa ang nasa isip niya. Oh,she forgot. She's really that easy to read.

Bumuntong hininga ito bago nagpatuloy.

"Ayokong malaman ni Lolo na nasa akin ka,so we're finding a place to hide. Somewhere he doesn't know."nakikita niya sa mukha nito kung gaano ka stressed ang binata. Yeah, she's just giving stress and bad luck to everyone ahe know.

Isang mataas na gate, na kulay itim at nakakatakot ang design. Gaya ng mga napapanood niya sa mga movies ang pinasukan ng kotse ni Zero.

Kumunot ang noo niya nang mabasa niya ang nakaukit sa itim din na kahoy na sign board.

"Rippers"

Mabilis niyang nilingon si Zero, her eyes asking him WHY are they exactly there.

"May kailangan lang akong kunin sa loob,Ri. Importante talaga."nagtanggal ito ng seatbelt.

Maagap niyang hinila ang braso nito.

"Wag mo kong iiwan. Sasama ako."almost begging him. She doesn't know the place so she's afraid that someone might see her alone,plus the Rippers signboard make her heart lost it's natural rythm.

"No."pinanlakihan siya ng mata nito,holding her wrist away. "Mabilis lang ako,I promise. "

Napatango na lamang siya at umayos ng upo. Zero closed the door and reminded her one more time.

"Stay there. Wag kang lalabas."

Kakainin na siya nang pagkabagot.

Wala pa rin si Zero.

Wala siyang relo pero sa tantya niya ay lagpas trenta minutos nang umalis ang lalaki.

Dala ng katigasan ng ulo ay dahan-dahan siyang bumaba ng kotse. Luminga linga upang siguraduhin na walang sinumang makakakita sa kanya.

Mabilis niyang tinahak ang maliit na daanan sa gitna ng mga bermuda grass at tinungo ang mahabang koridor.

Kapag may nakakita sa kanya ,siguradong deadmeat siya.

But her thought is too late.

May nakasalubong siyang babae sa kalagitnaan ng koridor.

Mahaba at itim ang bagsak nitong buhok. Malaking t-shirt ang suot nito pero alam niyang maganda ang hubog ng katawan nito.
Hindi ito singkit pero hindi rin kalakihan ang mata,mahaba ang mapupungay nitong pilik mata.
Pinanliitan siya nito ng mata.

Nataranta siya.

"Pasensiya ba sa pagpasok!"luminga linga siya para hanapin si Zero. Kailangan niya ng rescue ngayon."Hindi ko sinasadyang pumasok.May hinahanap lang ako ."