Wiktoria i Adam || {W rodzinie wszystko da się wybaczyć} ||

33.

Wiktoria przez miesiąc nie pojawiała się w pracy. Dlaczego? Tylko ona znała odpowiedź na to pytanie. Adam w tym czasie miał urlop. Dziś wraca do swoich obowiązków. Nie przestawał o niej myśleć i był bardzo szczęśliwy, że wreszcie będzie mógł ją zobaczyć. Tę noc spędził u Oliwii. Spał w salonie, bo wiedział, że każda inna opcja mogłaby sprowadzić ciekawe plotki i domysły. Józio jest bardzo niespokojny, więc blondynka potrzebowała pomocy. Pojechał do szpitala i pierwsze co, to pobiegł zerknąć na terminarz. Nie krył rozczarowania, gdy nie doszukał się dzisiejszej zmiany Wiktorii w rozkładzie. Rozdrażniony opuścił pomieszczenie i udał się na dyżur. W oddali dostrzegł Radwana. Nie wiedział, czy powinien go pytać o byłą kochankę...
- Krzysztof! - krzyknął pod wpływem emocji.
Mężczyzna podszedł niepewnie w jego stronę.
- Dlaczego Wiki nie ma w rokładzie?
- To Ty nic nie...
- Panie doktorze, szybko! - wrzasnęła jedna z pielęgniarek, biegnąc przez korytarz.
Co on miał na myśli? - zastanawiał się, ale Radwana już nie było...
Spojrzał na zegarek. Szybkim krokiem przemieścił się do sali, w której leżał czekający na operację pacjent. Dostrzegł widoczne zmiany w jego wyglądzie. Musiał poprosić o pomoc Falkowicza.
Poszedł do jego gabinetu i szybko opowiedział mu o zdarzeniu.
- Zaraz przyjdę. - oznajmił, nie podnosząc głowy z nad komputera. - Cholera... Musisz mi asystować jutro przy zabiegu....
- Ale miała to robić Wiki.
- Ale złożyła wypowiedzenie. - sprostował, patrząc na niego.
- Co?! - krzyknął. - Pozwoliłeś jej na to?!
- Nie. Dałem jej wolne. Niedługo powinna wrócić.
- Ale... Dlaczego?
- Nie wiem. Nikt nie wie...
Wyszedł, trzaskając drzwiami. Nie mógł się skupić. Ten ciepły, wiosenny dzień, okazał się jednym z najsmutniejszych... Po skończonej pracy wrócił do swojego mieszkania i bezskutecznie próbował skontaktować się z ukochaną... Ona w tym momencie próbowała uporządkować sobie życie, jednak w obecnej sytuacji było to niemożliwe.