Chapter Sixty-two
Russel’s POV
Sabado ngayon at three months nang patay si Jeric. Nagpunta kami kung saan naka-burol yung abo niya. Cremated siya, remember?
Isang linggo na din ang nakakalipas mula nung tumawag siya.
Ang hirap tuloy alamin kung buhay ba siya o hindi. Magmula nung tumawag siya kay Krisha, di ko alam kung pano ako magre-react... I mean, natatakot ako sa pwedeng mangyari...
Pano kung sabihin niya kay Krisha na... na ako ang... TCH! Badtrip.
Sumakay na ko ng taxi, alas-7 pasado na rin kasi. Alas-6 na kasi kami nagpunta. Ayoko naman na mag-isang pupunta lang si Krisha dun ng ganong oras. Sinabihan ko na kasi na maagang pumunta. =_=
Nang may humintong taxi sa harap ko, sasakay na dapat ako nang may kasabay akong magbukas ng pinto.
“Vince?”
“tabi. Sasakay ako.”
“Nauna ko.” Kinabig ko yung kamay niya pero kinakabig din niya yung kamay ko.
“Ano ba?”
“Nauna ko.”
Hah. Kapal naman ng mukha nito. Nauna daw siya? Hunghang siya. =_=
“mga iho.. saan ba kayo bababa?”
“sa road xxx po..” sagot ko.
“ikaw ba iho?” tinanong niya si Vince.
“sa village xxx ho..”
“oh yun naman pala eh.. madadaanan muna natin yung sa kanila tapos sa inyo.. magsabay na kayo.. sakay na..”
Nagtinginan muna kami, tapos pumasok na siya sa loob, tapos sumunod naman akong pumasok.
“una nating madadaanan yung inyo iho..” sabi niya sakin.
BINABASA MO ANG
Ako Plus Ikaw Equals Perfect (Completed)
RomanceTake risk~ so that you can say that you're already inlove. Kayo ba? Magagawa nyo ba yan pag nagmahal kayo? Kung ako kasi ang tatanungin, hindi :) I don't think I can do that. Yep. Ako ang author neto pero maski ako, di naniniwala sa sarili kong tema...
