Chapter One

8.4K 212 11
                                    

Year 2024

"DANIELLA Alexis!" sigaw ng kaklase niyang sina Monica, Erica and Jessica. "Sino na naman ang inaabangan mo diyan?"

Nakatayo kasi ito sa labas ng faculty room at nagmamasid. "Huwag nga kayong maingay! May tinitignan lang ako"

Napatuwid siya ng tayo nang makita ang kanina pa hinihintay. Tumayo na ito at bibit na ang mga gamit, marahil may klase na!

"Girls, itago niyo ako!" takbo niya sa likod ng mga ito nang saktong lumabas ang lalaking inaantay niya.

"Oh my god, don't tell me hanggang ngayon ay iniistalk mo pa rin si Sir Gryffin?" ani Jessica, "Ella, naman! Kahit naman maganda ka ay hindi ka papatulan niyan"

"Oo nga, Ella. Mahuli ka pa sa ginagawa mo!" dagdag ni Monica.

"Dalawang taon ko na ngang ginagawa ito pero never naman akong nahuli, ha!" she defended. "Tsaka, masama bang magpakita ng appreciation?"

"Kung appreciation iyan ay bakit hindi mo ibigay ng personal?" ani Erica. "Halina nga kayo, pabayaan niyo na iyan!"

Iniwan siya ng mga ito at nagtungo sa classroom. Hmp! Sana si Abby na lang yung nandito, panigurado kahit gaga na siya ay hindi pa rin siya iiwan nito.

Pumasok siya ng dahan-dahan at tahimik sa faculty. It's past lunch time kaya panigurado nasa class na ang mga professor, kung mayroon man sa loob ay busy sa cellphone ang mga iyon o natutulog.

She sneaked in his table at iniwan ang chicken sandwhich na receipe pa ng Inay niya. Matagal na niyang ginagawa iyon aniya nga kanina at iba ang saya niya kapag kinakain ng guro.

She grabbed her sticky note at nilabas ang sharpie, she wrote down;

Always made with heart for you, Sir! God bless always. 

-Grateful student ❤

Hindi na siya nagdalawang isip na magtagal doon. Kagaya ng sinabi ng mga kaibigan, bawal iyon. He's a professor and she's a student.

But, hindi naman sinabi na porket bawat ngayon ay bawal na forever. Bawal lang sa ngayon, pwede naman magantay, hindi ba?

"Maghihintay ako sa iyong pagbabalik, nandito lang ako anuman ang mangyari.." Tumigil lang siya sa pagkanta ng dumating na ang professor nila na si Ms.Oheda.

"Kumusta ang graduating students?" naghiyawan ang mga kaklase niya, "Okay, settle down because I have an announcement to make!"

Nagsipagsunuran naman sila. Parang sa isang iglap ay tumahimik ang classroom.

"I'll be on leave for a week" A couple of oh's was heard. Ang plaplastic rin ng mga kaklase niya, e, pero kapag may klase at may recitation, kulang na lang ay ipakulam ang pangalan ng professor nila!

Hypocrites!

"But, someone so kind is willing to take over my place" At sabay sabay napa-ay! Ang mga kaklase. See? Plastic hindi ba? Sarap paliguan ng holy water baka lumabas mga masamang espiritu sa mga ito.

Tahimik lang siya sa gilid, she was sitting beside the window pane kaya kita niya ang labas. She could see who's walking around, kung sino ang papunta sa kanila, anyone! Kaya nga ang palayaw niya sa room ay overwatch dahil siya ang tagapaalala kapag parating na ang professor. 

Mukhang mahaba-habang salitaan ang gagawin ng professor, so, she sneaked to put on her earplugs at pumili na lang ng kanta.

Ah! Aiza Seguerra para sa malamig na panahon. When she played it ay sakto naman na nakita niya ang sinisinta!

Alam kong hindi mo pansin
Narito lang ako
Naghihintay na mahalin
Umaasa kahit di man ngayon
Mapapansin mo rin
Mapapansin mo rin

Sino na lang ba ang hindi mabubuo ang araw kapag nakita ito? He looks so good, clean, gentleman and... perfect.

Hayy, all she could do is look. She has to.

Alam kong hindi mo makita
Narito lang ako
Hinihintay lagi kita
Umaasa kahit di man ngayon
Hahanapin mo rin
Hahanapin mo din

This song is so timely. Parang ito ang kumakanta sa parte niya-- shit! Bakit ngumiti ito? To think na hindi pa sa kanya kundi sa studyante nito!

Nakakainggit! Gusto niya na mangitian siya nito!

Pagdating ng panahon
Baka ikaw rin at ako
Baka tibok ng puso ko'y maging
Tibok ng puso mo
Sana nga'y mangyari yon
Kahit di pa lang ngayon
Sana ay mahalin mo rin
Pagdating ng Panahon

Shit! Parang nagslow motion ang lahat para sa kanya! Naglalakad na itong muli, saan kaya ang punta nito?

'Di bale, kuntento na siyang natanaw ito kahit sa malayo.

Alam kong hindi mo alam
Narito lang ako
Maghihintay kahit kailan
Nangangarap kahit di man ngayon
Mamahalin mo rin
Mamahalin mo rin

OMG. Papalapit ito ng papalapit! Saan ito pupunta?

Pagdating ng panahon
Baka ikaw rin at ako
Baka tibok ng puso ko'y maging
Tibok ng puso mo
Sana nga'y mangyari yon
Kahit di pa lang ngayon
Sana ay mahalin mo rin
Pagdating ng Panahon

Oh my goodness, hindi na siya makahinga! Nakikita na niya ito ng malapitan!

'Di pa siguro bukas
'Di pa rin ngayon
Malay mo balang araw
Dumating din iyon..

Lumaki ang mga mata niya ng makita itong pumasok sa silid aralan nila. Tama na ang nakikita niya? It's him! him!

Pagdating ng panahon
Baka ikaw rin at ako
Baka tibok ng puso ko'y maging
Tibok ng puso mo
Sana nga'y mangyari yon
Kahit di pa lang ngayon
Sana ay mahalin mo rin
Pagdating ng Panahon

Tinanggal niya ang earphones pero ang background music na kanina ay pinapakinggan ay naririnig pa rin niya.

"Without furtherado, let me introduce Sir Gryffin Mackenzie Delaverde. He's going to replace me for a week only so don't get too attached."

Ngumiti ang lalaki at kumaway pa. Oh shit! shit! shit! "Hello class"

Parang nawalan ng oxygen si Ella. She just leaned on her chair and looked at him without blinking.

'Di pa siguro bukas
'Di pa rin ngayon
Malay mo balang araw
Dumating din iyon..

All she could do now is to... sing. Balang araw!

Beautiful DisasterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon