ANG LAKI ng ngiti ni Gryffin nang maiassemble niya ang stroller at iba pang baby stuffs na nabili nilang magasawa kanina sa mall.
His wife was entertained as well. Lalo na sa mga damit pang baby na binili nila, they were talking about their baby Champ like he was still here -- with them.
Nang mapagod ay humiga sila sa kutson sa nursery room at tumingin lang muli sa maliliwanag na bituin na nasa langit.
She was in between his legs, leaning on his chest. Habang siya naman ay yakap yakap lang ang asawa habang nakasandal ang likod sa dingding.
"Gryff, shooting star!" Napaupo ito nang tuwid nang ituro nito sa kanya ang nakita pagkuwa'y biglang pumikit.
He couldn't keep his eyes off her. Lalo na nang ipikit nito ang mga mata. Sa pagbuntong hininga nito ay naramdaman niya ang bagay na matagal nitong hindi nakita sa asawa- hope.
He pulled her nape and kissed her lips. Nang natapos ang halik at dumilat naman ang mga mata nito.
"Ang bilis naman... granted agad yung wish ko?" She smiled. Still, not like before but at least its genuine.
"Was that your wish?"
Tumango ito at muling sumandal sa kanya, "Ginawa ko ng wishes, tutal minsan lang naman lumabas ang mga shooting star" anito, "You know what did I wish for?"
"What?" Hinawakan niya ang kamay nito at nilaro ang mga daliri.
"That our son would know how much we love him." Umupo ito muli at tumingin sa mga mata niya, "Alam mo nung una, naiinggit ako sa'yo dahil nagkaroon ka ng thirty minutes na makasama ang anak natin habang nabubuhay siya. Samantalang ako, wala.. tulog"
Hindi siya nagsalita bagkus pinakinggan lang ang asawa.
"But I've realized that I've had seven months to spend time with him. Seven months ko siyang nararamdaman sa loob ko, kung tutuusin ay mas matagal iyon kaysa sa pinagsamahan niyo" She chuckled lightly, "Gryff, I'm sorry kung napabayaan kita"
"Shhh..." pigil niya sa asawa, "I love you" aniya pagkuwa'y hinalikan ito sa labi.
Lumalim ang mga halik na iyon. He felt glorious once again when she let him touch her and when they become one, binuhos niya lahat ng pagmamahal para rito.
"I missed you so much.." He whispered while slowly moving inside her.
Napahawak naman si Daniella sa braso niya at napapaliyad sa sensayon na nararamdaman. "Gryff.. bilisan mo naman. Mababaliw ako sa ginagawa mo"
He chuckled and claimed her lips. Nang sabay sila makarating sa tuktok ng kaligayahan ay agad na nakatulog si Daniella.
Siya naman ay pinagmamasdan lang ang mukha nito. Damn, he's so inlove with her.
Kailan nga ba niya nalaman na mahal na niya ito? Ah, sa Pampanga. It was the time when they went on the dance. Nang makita niya ito ay alam na niyang hindi na simpleng paghanga lang ang mayroon siya para sa dalaga.
Naalala pa niyang kinausap niya ang kaibigang si Argus. Pinaalala lang naman sa kanya ang code of ethics. He values that oath but his love for her overpowered. And it will always overpower amidst all odds.
Then his phone suddenly rang, napakunot ang noo niya nang makita ang pangalan ni Anabeth na nandoon. Why would she call in the middle of the night?
Nang hindi niya sinagot ay nagsend ito ng message. Napasinghap siya sa nabasa. Kaya naman ng tumawag ito muli ay napasagot na siya.
"What happened? Nasaan kayo?" Sambit niya kaagad pagkuwa'y bumangon sa higaan. "I'll be there!"
Agad siyang nagbihis at umalis.
