VAMPİR 2✔

24. BÖLÜM

Acıyla yüzümü buruştururken gözlerimi açtım.

Bembeyaz bir odadaydım ve bir yatakta yatar vaziyetteydim.

Koluma baktım yorgun gözlerimle.

Bir kısmı morarmıştı ve serumun bağlandığı yerler de kızarmıştı.

Karşıda koltukta telefonuyla ilgilenen ve benim uyandığımı fark etmemiş olan Mina'ya baktım.

Beni buraya o mu getirmişti?

Peki neden?

"Ah, uyanmışsın."

Gözleri beni bulduğunda telefonunu cebine koyarak koltuktan kalktı ve yanıma geldi.

"İyi misin? Sırtında büyük bir yer kanamıştı."

Giyinme odasında olanlar aklıma gelince gözlerimi devirdim.

Gömleğimi yırtmıştı, yenisini almalıydı..

"Hemşireyi çağırmamı ister misin?"

Yavaşça başımı salladığımda koşarak odadan çıktı.

Sanırım burası okulun reviriydi çünkü hastane odaları böyle olmuyordu, çok gittiğim için biliyordum..

Peki neden hemşire revirde değil de başka bir yerdeydi?

İçeriye orta yaşlı bir kadınla beraber Mina geldiğinde onlara baktım.

Jimin'in teyzesi buradan gitmişti herhalde..

"Uyandınız mı?"

Kadın yanıma yaklaşırken doğruldum ve oturur pozisyona geçtim.

Yüzümü biraz inceledikten sonra Mina'ya baktı.

"Dışarıya çıkabilir misiniz?"

"Peki."

Mina odadan çıktıktan sonra kadın tekrar bana döndü.

"Adınız Shin Shin'di değil mi?"

Başımı salladım.

"Evet."

Derin bir nefes aldı.

"Shin Shin Hanım, bunu söylemek biraz zor ama yine de söylemeliyim.. Bu beden sizin mi?"

"Ne?"

Şaşkınca kadına baktım.

Yoksa anlamış mıydı?

Bunu bir bakışta yapabiliyor muydu?

"Ne demek istediğinizi anlamadım."

Sakin kalmaya çalışırken kadın elindeki dosyaya bir göz gezdirdi.

"Açıklaması biraz zor.."

Artık ne demek istiyorsa demeliydi yoksa birazdan 'Söyle artık!' diyerek boğazına yapışacaktım.

"Hani insanlar yaşlanır ya onun gibi bir şey bu."

Ne yani?

Vampir olmama rağmen yaşlanıyor muydum?

"Ya da daha iyi bir  örnek verecek olursak.. Cesetler çürür ya.. Tıpkı onun gibi çürüyorsunuz."

Şaşkınlıkla gözlerimi kocaman açtım.

"Ne?"

Gözlerimin içine baktı.

"Bu beden anca bir zombiye ait olabilir Bayan. Ya siz bir zombisiniz ya da yürüyen bir ceset."

Bu olabilir miydi?

İmkansız diye bir şey yoktu ama bu şey tamamen imkansızdı.

Bir ölü de olsam ruhtum, Shin Shin ise normal ve sağlıklı bir insan.

"Bunun daha iyi bir açıklaması yok mu?"

Bana umutsuzca bakan kadınla gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı.

"Söyle bana! Şaka de! Çürümüyorsun de!"

Yataktan kalkarak sıkıca kadının kolunu tuttum, bu sırada kadın 'Bırakır mısın' ları sıralamaya başlamıştı.

"Ben bir vampirim! Çürümem imkansız!"

Kadın hızla beni ittiğinde şaşkınlıkla ona baktım.

"Deli misin sen?! İyilikle yaklaşmaya çalışıyorsak sen de öyle olmalısın!"

Tekrardan kadının kolunu kavradım.

"İyi olamam! Kötüyken iyi gibi davranamam!"

Bu sefer daha hızlı bir şekilde beni ittirdiğinde yatağın köşesine çarparak  hemen yatağın yanında duran ilk yardım malzemelerinin bulunduğu masayla birlikte yere devrildim.

Büyük bir acıyla çığlık attığımda revirin kapısı açılmış, içeriye birileri gelmiş ve kadını tutmaya çalışmışlardı.

Kadın ise kocaman bir nefretle yüzüme bakmış ve bağırmıştı.

"Bir revir yerine hastaneye gitmeliydin! Belki de akıl hastanesine!"

Söyledikleriyle kalbim sıkışırken kadını tutmayı başaranlar bu sefer de durdurmaya çalışıyordu.

Sırtımdan bir şeylerin akmaya başladığını fark ettiğimde daha çok gözyaşım akmıştı.

Kadın ise hiddetle bağırmaya devam ediyordu.

"Çürüyorsun! Vampir olmana rağmen çürüyorsun! Yakılarak öldürülmelisin! Sen bizden değilsin! Sen yürüyen bir cesetsin!"

Sinirden kızarmaya başlayan gözleriyle bana baktı.

"Sen bir Şeytan'sın!"

.

.

.

.

.

.

.

Sorularınız veya anlamadığınız yerler olduğunda mutlaka sorun. Bu tabii ki de sizin için yoksa yorum sayısını arttırmaya çalıştığım falan yok.😁

Ayrıca 79 bölümdür okumaya devam ettiğiniz için teşekkür ederim~

❄Mkook1997❄