İçimde Taehyung'a karşı büyük bir korkunun oluşması normal miydi?
Kesinlikle.
Peki hangi katil öldürdüğü kızların resmini oturma odasının duvarlarına asardı ki?
Bunu dünyanın en kötü seri katili bile yapmazdı..
Belki akli dengesi bozulmuşsa ve psikopatlaşmışsa asardı ama bunu Taehyung yapmazdı.
O böyle biri değildi.
Çoğu zaman korkutucu ve gizemli biri olsa da o iyi biriydi.
Belki de benim bildiğim tek şey bu olduğu içindi onu iyi biri olarak görmem..
Dolan gözlerimi telefona çevirdim.
Taehyung kızı kesmeyi bırakmış kan ile boyanan yatağın çarşaflarını izliyordu.
Hoşuna gitmişti sanırım çünkü suratındaki ifade, hoşnutluğunu bu cansız ekrandan bile kolaylıkla yansıtıyordu.
Kız ise öylece yatıyordu..
Her beş saniyede bir vücudunda büyük bir dalga geçiyor gibiydi ki bacaklarından kafasına kadar vücudu titriyordu.
Vücudu tıpkı bir taşı andırıyordu..
Kaskatıydı ve yavaş yavaş grileşiyordu.
Gözleri ise kocaman açılmıştı ve yanlarından durmadan yaşlar dökülüyordu.
Titrememe engel olamadım..
Genellikle insanlar bu görüntü karşısında mideleri bulandığı için kusarlardı veya hemen telefonu kapatır ve gece rüyalarının kabusu olmaması için umut ederlerdi ama benim hissettiklerim veya da düşüncelerim bunlar değildi..
Evet, midem bulanıyordu çünkü az önceki kanı kusup bu taze ve sımsıcak kanı içmek için çıldırıyordu..
Evet, gece rüyalarımın içine girebilirdi ama bu kabus yerine bir serap gibi bir şey olurdu..
Böyle vahşi bir yaratık olduğum ve orada hiçbir şey yapamasa da can çekişen kişiye karşı açlık hissettiğim için kendimden utandım.
Ne zaman böyle biri olmuştum ki ben?
Ne zamandır kana susamaya başlamıştım?
Taehyung odanın içindeki dolaba doğru ilerlediğinde düşüncelerimden arınmaya çalışarak ne yaptığını izlemeye devam ettim.
Dolabı açtıktan sonra içinden temiz kan poşetinden çıkardı.
Merakla ne yapacağını beklerken yere eğilerek yerden de bir kazık aldı ve yatakta ölü gibi yatan kıza yaklaştı.
Kız gözlerini daha ne kadar açabilirse açmıştı ve artık gözlerindeki beyazlıklar ağlamaktan kırmızıya dönmüştü.
Taehyung adımlarından emin bir şekilde yatağa, kızın yanına, oturdu ve hızlı ve kolay bir biçimde kızın kalbine kazığı sapladı.
Sanki benim kalbime saplamış gibi bir ağrı vücudumu esir alırken birkaç saniyeliğine nefes alamadım.
Zorlukla öksürdükten sonra ciğerlerime hava ulaştığında kendimi rahatlamış hissettim.
Kızın yerinde olmadığım için kesinlikle mutluydum ama içimden bir ses bir gün sıranın bana geleceğini söylüyordu..
Taehyung kazığı kızın kalbinin üstünde sağa sola oynatmaya başladığında kızın kalbinden kanlar fışkırmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAMPİR 2✔
VampireHayat uzun ama kuşlar yok olmuş. Peki ben neden hâlâ yaşıyorum? . . . . . . . . (2. Kitaptır. Lütfen ilk kitabı okuduktan sonra okuyun.)