VAMPİR 2✔

35. BÖLÜM

"Aman Tanrım! Bana ne kadar da çok benziyorsun!"

Şaşkınca beni süzdükten sonra Taehyung'a baktı.

"Oppa! Önüme ayna falan koymadın değil mi?"

Kocaman bir gülümsemeyle bir ona bir de bana bakıyordu.

Hiç bu evde tutsakmış veya da zorunlu olarak kalıyormuş gibi bir hâli yoktu.

"Odana geri dön Shin Shin."

Taehyung yavaşça yanımıza gelmeye başlamıştı.

"Ama neden? Daha yeni o sıkıcı odadan çıktım."

Kız ısrarcı bir şekilde konuşurken Taehyung yanına varmıştı bile.

"Odana dön dedim."

Tehditkâr ses tonuyla irkilirken Shin Shin yenilmişçesine başını salladı.

"Tamam. Ama başka bir zaman süremi uzatacaksın?"

"Git artık."

Shin Shin oflayarak yanımdan geçti ve odaya girerek kapıyı kapattı.

Bu sefer delici bana geldiğinde vücudum benden bağımsız olarak birkaç adım geriye gitti.

Taehyung az önceki yavaşlığında yanıma geldi ve yüzüme bile bakmadan konuşmaya başladı.

"Buraya, daha doğrusu o odaya, nasıl geldin bilmiyorum ama yapacak işlerin olduğundan kesinlikle eminim."

Şüpheyle onu süzdüm.

"Düşüncelerin kesinlikle doğru."

Alayla gülümsedi.

"Şimdi her ne gördüysen sorgulamadan evinden git ve mümkünse birkaç gün dönme."

Sinirle harekete geçtim ve yanından gitmek üzere adımlarımı atmaya başladım.

"Jungkook-an'ı bulmakta başarılar."

Duyduğum şeyle şok olurken hızla arkama döndüm ve alayla gülümsemeye devam eden Taehyung'a baktım.

Jungkook-an ile beraber olduğumu ve onun nereye gittiğini bilmeyip arayacağımı nereden biliyordu?

"Sen-"

"Güle güle~"

Cümlemi keserek kendisi konuştu ve elini salladı.

Gözleri 'Konuşmamız bitti. Git artık' derken dudakları alayla 'Ben her şeyi bilirim' şekline bürünmüştü.

Hiçbir şey demeden arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Daha fazla ne bu evde kalmak istiyordum ne de Taehyung'un bu belirsizliklerine katlanmak istiyordum, kısacası hızla bu olanlardan kaçıyordum.

Ayrıca Shin Shin'i görmek beni değişik hissettirmişti..

Davranışları sanki beni hiç tanımıyormuş gibiydi ve bu çok şüpheli bir durumdu.

O kadar bedenini ele geçirmiş ve içimden onunla konuşmuş olsam da beni görünce yaptıkları her şey bir rüyadan ibaretmiş gibi olduğunu hissettiriyordu.

Burada yanlış olan bir şeyler vardı..

Shin Shin'in davranışlarında, Taehyung'un cümlelerinde..

Kesinlikle bir şeyler yanlıştı yoksa bu belirsizliklerin hepsi hızla bir bir çözülürdü, daha fazla düğümlenmezdi..

"Anne, bu ablaya ne olmuş?"