VAMPİR 2✔

•FİNAL•

Gözlerimi yeni bir güne açtığımda bugün olacak şeyleri düşündüm.

Kalbim hızla attığında ve karnıma ağrılar girdiğinde gerçekten de çok heyecanlı olduğumu fark etmiştim.

Tabii ki de heyecanlı olacaktım.

Adam öldürmek kolay iş değildi.

İşin sonu benim de ölmemle sonuçlanabilirdi..

Yatağımdan kalkarak simsiyah giyindim ve güneş gözlüğü ile maskemi taktım.

Suratım tamamen kapanmış gibiydi ve bu beni oldukça rahatlatıyordu.

En azından başkaları suratımı görmeyecekti.

Telefonuma gelen mesajla irkilirken hızla kimden olduğuna baktım.

Jungkook..

'Hazır mısın?'

'Evet.'

'Seni orada bekliyor olacağım.'

Aniden kapım açıldığında korkudan telefonumu düşürecektim ki Jungkook-an'ı görmemle daha çok düşürecek gibi oldum.

Hızla telefonu cebime koyarak Jungkook-an'a baktım.

"Kapıyı çalsana."

Gülümsedi.

"Yaşıyorsun."

"Tabii ki de. Ölmemi falan mı bekliyordun?"

Onu terslememe şaşırırken kafası karışmış gibiydi.

"Hadi gidelim."

Yanından öylesine geçtiğimde daha çok şaşırmıştı.

Aslında ben de şaşırmıştım.

Neden onu tersliyordum bilmiyordum, cümleler ağzımdan kendiliğinden çıkıyordu.

"Hadi Jungkook-an! Sabaha kadar seni mi bekleyeceğiz?"

Bıkkınca konuştuğumda Jungkook-an içeriden koşarak kapıda bekleyen benim yanıma geldi ve ayakkabısını giymeye başladı.

Giydiğinde beraber evden çıktık ve lunaparka gitmeye başladık.

Plan buydu.

İlk önce sabah 11.00'da Jungkook-an ile lunaparka gidecek ve bir süre dolandıktan sonra Jungkook ortaya çıkacak ve onu öldürecektik.

Jungkook Jungkook-an'ın bedeniyle uğraşırken ben 15.00'da Taehyung ile buluşacak, biraz yemek yedikten sonra kafeye gidecek ve onun içeceğini kendi üzerine dökmesini sağladıktan sonra lavaboya gittiğinde hem onun hem kendiminkine zehir katacaktım.

Eğer kendi içeceğini içmek istemezse ben suçlu olduğum için kendi içeceğimi ona verecektim.

Her türlü zehirlendikten sonra ölecekti ve biz Jungkook ile mutlu bir şekilde hayatımıza devam edecektik.

Pek bozulacak bir plan olmadığı için her şeyin yolunda gideceğini düşünüyorduk.

Ayrıca benim çürümemin de Taehyung öldükten sonra ortadan kalkacağını tahmin ediyorduk.

Pek mantıklı olmasa da öyle olmasını umuyorduk..

"Tzuyu? Geldik."

Dalan bakışlarımı Jungkook-an'a çevirdiğimde onun ölürken nasıl bir surat ifadesi sergileyeceğini düşündüm.

Acaba çok acı çeker miydi?

Veya hemencecik ölüp kurtulur muydu?

Emin değildim..